babamın babası ben 6 aylıkken, annemin babası ben 5 yaşında iken vefat etti. 30 yaşına geldim hala o sendromu atlatamadım, ne var dı ulan dedem ölmeseydi beni kucağına alıp sevseydi, oynasaydı, elimden tutup parka götürseydi, dedemin üstüne çıksaydım. benim içimde ki yaradır bu. hele babamın babası;
ben 6 aylıkken zatürre olmuşum, doktorlar umudu kesmiş. dedeme telefon açmışlar, o yıllarda özel arabalar yok, uçak bulamamış ta karstan izmire gelecek dedem. neyse birisinden araba almış, gaza basmış, basmış her taraf kar, ah ulan dede ne vardı o kadar acele edecek bak ben ölmedim ama sen...
dedem hacı murat taksiyle giderken birden buzlanmaya geliyor, yoldaki elektrik direğe çarparak kazada can verdi. dedem benim yüzümden öldü. ben kendimden utanıyorum bazen, o adam 30 senedir toprak altında benim yediğim boklara bak. bazen kendimden o kadar utanıyorum ki.
ne vardı dede o hacı murat taksinin gazına o kadar basacak.
