Doğru kararlar verdiğine inandığı ve seçim yapabildiği andır.
-Pişmanlık; seçim yapmak zorunda kalmışlığın kabusu. "acaba bunu değil, onu seçseydim; acaba o daha mı doğru bir karardı?" gibi gibi sorular.
Eh, bunları düşünüyorsan hala büyümemişsin demektir. Ben bu yaşta büyüdüm; verdiğim kararın doğruluğu ve seçim yapabilme özgürlüğünü elde ettim. Of, ne harika bir şey.
Ailenden çok uzak bir şehirde hasta olup çorba yapacak tek bir kimsenin olmadığını farkettiğin andır. Bulaşıklar birikmiştir, Şimdi kim ıhlamur hazırlayıp getirecek dedirtir. Bir de acilde yalnız başına serum yemek var o daha başka bir dünya.
Lise aşkımı yaşadığım şehirde, annemi demir kapının ardında bırakıp, hiç tanımadığım 8 kişinin olduğu yurt odama doğru bavulumla birlikte ilerlediğim an.
