etrafındakilerin abi abla demeye başlaması, aynaya bakınca saçların köşelerden seyrekleşmesi etkenlerdendir. birde büyümek zorunda olduğunu anladığı bir an vardır.
(bkz: babanın ölmesi)
ilk parasını kazandığı an ile ana evinden ayrıldığı an delice kapışır.
ilk paramı orta ikinci sınıftayken, futbolcu kartları satarak kazanmıştım. 50 kuruşa aldığım paketi 75 kuruşa okutuyordum. Birkaç haftalık kazançla samsung d900i adlı telefonu almıştım, millet o zamanlar e250 ile gezerdi. Kafa ticarete basıyor, şimdi lüks kravat markasıyla anlaşma aşamasındayım karşılıklı anlaşırsak modelleri ve türkiye ayakları olacağım.
ikincisi ise üniversiteye geldikten sonra tekrar eve dönmek. Eve döndüğümde ise diş fırçamın o yerde olmadığını görmek olmuştu. Eh be kurt, artık kendi sürünü kuruyorsun dediğimi hatırlıyorum.
eskiden hiç bir şeyi siklemezdim ama artık nefes almak bile canımı sıkar oldu.
bazı insanların yüzünü görmeye isimlerini işitmeye tahammülüm kalmadı.
eskiden sadece kalabalığı sevmezdim ama artık bütünüyle sessizlik istiyorum dünyadan bilmem kaç ışık yılı uzakta uzayda öylece sürüklensem bile yeter hergün 3.5 saat otobüs çekiyorum kızaklardan çıkan sesler yaşlı teyzelerin dedikoduları liselilerin pervasız kahkahaları genç kızların bazılarının ukalalıkları artık neredeyse hepsini tanıyorum.yüzlerini görünce bir tiksintidir başlıyor.
eskiden en sevdiğim yemekler artık neredeyse beni kustaracak hale geldi.
bu yaşımda çok sıkıldım yaşamaktan ya bu sıkıntıları öldüreceğim yada ben öleceğim zaten sanmıyorum 35'imi göreceğimi bu stresle ben seneye kanser olurum.
