çocuk sahibi olduğu andır. artık başka bir canlının tüm sorumluluğu kişinin üzerindedir. bu sorumluluktan kaçış yok, zira sen getirdin bu çocuğu dünyaya büyüdüğünü anlayan kişi.
sokakta top oyanayan çocukların en ufak bir haksızlıkta kavga etmelerini saçma sanmak aslında sende o zamandan geçmişsindir.1 dakika daha oynamak için akşam yemeğinden olmuşsundur ama büyüyünce işte herşey farklı gelir anlamsız gelir.keşke hep çocuk kalsak sorumluluklarımız olmasa sadece topu veya kaleden veya potadan geçirince dünyalar kadar mutlu olabilsek.
sigortanın ödenmeye başladığı an.
evlenmiş arkadaşlarının çocuklarını sevmeye başladığın zaman.
birde pazar günleri yapılmayan ödevlerin stresinin yerini artık gelecek olan iş gününün stresi almıştır.
daha önce yaptığı yanlış davranışlarını, çevresindeki tanıdığı yaşça kendinden küçük kişilerdede farkettiğinde onları hareketlerinden dolayı uyardığı zamandır.
+ ne zamandır sigara içiyorsun ?
- abi yeni başladım yeaaa
+ bence bırak hemen sonra bırakamıyorsun
- bırakırız be abicim sıkma canını ehehehe
sabahın 9'unda, sokakta top sektiren çocuğa "evladım saat sabahın 9'u. ne ses çıkartıosun?" demek istiyorsanız ve o çocuk diye nitelendirdiğiniz kişi aslında sizden 3-4 yaş küçükse ve kendinizi mahallenin huysuz teyzesi gibi hissediosanız, ruhunuz kemale ermiş demektir.
kışın kara rağmen açmaya çalışan çiçeğe baktığınızda gözlerinizin dolmaya başladığını hissettiğiniz andır. çabaya dolmuş gözlerin başka bir ağırlığı var hisseden için.
değişimin boyutuna şaşırırsınız. epeyce büyüdüm ondan deyip geçiştirmek,
gönül pansumanı belki veya kelimelerin kifayetsizliği.
ne diyim mahmut mu diyim?. yoksa, yok artık lebron ceyms mi? hadi beni güldür biraz.
güldür dedim! ule!
insanların insan olmayı başaramadan bunun bilincinde olmadan ırkçı olduklarını görerek insanlığından utandığı andır. hem büyür hemde insan olmaktan utanır.
insan kendini yalnız hissetmeye başladıysa, hayat biraz daha anlamsızlaştıysa, arkdaşlar biraz daha uzaktaysalar, hafifte gurbet kokusu varsa havada, büyüdüğünü anlar insan ve en acısıda bir daha asla o masum, hayatın tadını almamış, küçük bir çocuk olamayacağıdır .
- lise bitip üniversiteyi kazanınca ortamı gördüğün an.
-eskiden özlemle beklediğin yaz tatilinde artık boşa geçirdiğin zamanların içine dert olduğu an
- biraz sakalın uzayınca insanların sana "abi" dediği an.
-eskiden yağınca saatlerce oynadığın ve seni büyülü bir ortamdaymış gibi hissettiren kara, " üf ya yürünmüyo şunun yüzünden" diye isyan ettiğin an.
