Geceleri uyuyamadığınızda ağrınızı artık annenize söyleyemediğiniz andır kendinizi teselli edecek ne bir omuz ne de bir kucak bulduğunuzdaki durumdur. Burnunuzun direği sızlar belki nefesiniz kesilir naz yapacak kimseniz yoktur ama iki saat sonra gideceğiniz işte de kimsenin umrumda değildir bu durum.
tuvalette kabız olduğunda "anneee noluur eldiven giy gel yardım ettt ühüüüü" diyemeyeceğini anladığı andır.
evet o pezevenk benim kardeşim. utanmasa abi gel diyecek şimdi de.
sanırım mezuniyetinin yaklaşıp artık çalışacak olmanın sağdan soldan eve gelen telefonlardan evliliğin yakın olduğunun kaçınılmaz sona giden zamanların geldiğini anladığı andır.
en yakın son kpss ile atanmak olsa gerek.
Ben dayi olunca anladim, ailede artik benden daha kucuk biri var ve bunu dert etmiyorum, aksine seviyorum keratayi, bir anda olgunluk geldi gibi oldu ya da ben oyle hissettim.
Çok ciddi bi mevzunun konuşulduğu ortamda konuşan kişinin sana bakarak konuştuğu andır. ilk etapta şöyle bi etrafa bakılır acaba kime konuşuyor bu diye. Gözlerinin içine baktığını farkedince anlarsınki büyümüşüm.
Çocukların artık meybuz yemediğini, para şeklindeki çikolatanın bakkallarda bulunmadığını, sokakta saklambaç oynanmadığını, kimsenin elinde lastik sapan göremediğinizi farkettiğiniz andır. Devir değişti be. Büyümedik ama yaşlandık.
Artık hayallerinizi küçümseyip sizi üzen insanlar vardır, neler olduğunu anlarsın sonra da keşke büyümeseydim de anlamasaydım dersin, büyüdükçe hayır demeyi öğrenir kalp kırmaya başlarsın, sizi sınav sonuçlarıyla yargılıyorlarsa büyümüşsündür artık kardeş.
hatırlamıyorum sanki her zaman büyüktüm zor bir çocukluktan dolayı galiba ama düzgün büyüyemedim sürekli içimde bir çocuk var zaten tanısanız anlarsanız ama uzaktan baksanız işid militanına benziyorum büyüdük ne yazık ki çok hızlı oldu bu ben istemedim ama oldu tam da olamadı halen çok utanırım ne bir özgüvene sahip olabildim ne bir yeteneğe büyüdük ama bir kütükten farksız haldeyiz .
