çok tuhaf belki ama elektronik lab'ında osiloskopla çalıştığım ilk an. bi anda her şeyin ciddiye bindiğini hissetmiştim.
tabi önümüzde daha çok zaman var belki ama ilk şoku orada yaşadım.
bu başlığı okuyunca ben de herkes gibi yaşadığım bir büyüme anımı yazacaktım.
biraz düşününce geride bıraktıgım ve yaşadığım sürece karşıma çıkacak olan birçok büyüme anlarım olacağının farkına vardım.
oysaki biz toplum içerisinde yaşıyorduk, ailemiz ve çevremiz bize büyüdüğümüzü hep söylemişti. aslında büyüdüğümüz anları
sessiz sessiz içimizde yaşadık. belki de büyüdüğümüzü doğal akışına bırakıp, sorumluluklarımızı sonraki yaşlara ertelemiştik.
belki de büyüdüğümüzü anladıgımız an yaşamayı beceremeyeceğimizden korktuk. insanın büyüdüğünü anladığı an; bir büyüme
evresinde kafasına ''dank!'' eden hayatın gerçekleriyle karşılaşması sonucu yaşanan bir duygu durumudur. genellikle de hüzünlü
bir duygudur. bu duyguyu yaşadığımız an; sığındığınız limandan ayrılıp yeni ufuklara yelken açmak zorundasınızdır artık.
çünkü büyüdüğünüzü anladığınız an; beklentilerimizin, özlemlerimizin, mutluluk ya da mutsuzluklarımızın da büyüdüğü anlardır.
kendimizi tanıma, yaşadıklarımızı ve hayatı anlamlandırabilme anlarımızdır.
ailemizin, çevremizin ve toplumun da bizden beklentilerinin arttığı anlardır. bunları anladığımız an, sadece kendimiz için değil,
başkaları için de büyüdüğümüzü de fark ederiz.
insan büyüdüğünü hangi yaşta, nasıl anlarsa anlasın, anladıgı şeylerin yükünü taşıyacaktır; bir anla da sınırlı kalmayacaktır.
o anlar, hayatın gerçekleriyle yüzleşmekten kaçamayacagımız anlardır.
bugün akşamüstü mahallede neşe içinde top oynayan çocukların arasından geçtim. bana ''abi'' dediler. fakat az ileride babasıyla
birlikte çöpten karton toplayan aynı yaşta bir çocuk gördüm.
o çocuk, neden büyüdüğünü anlamış gözlerle bakıyordu?
söylenenlerin aksine kıyafetlerin küçük büyük gelmesi degildir. asıl büyük veya küçük gelmediginde anlarsınız büyüdüğünüzü . Bedeniniz büyüme yi tamamlamış bir yetişkin oldugunuzu yani gercek anlamda büyük biri oldugunuzu anlarsınız. bağımlı degil artık yetiskin olmuşsunuzdur.
dolapta ekmek olmadığını görüp, yarının nasıl olacağını düşündüm. sonra yatağıma uzanıp uyumak için çabaladım, gözüme bir türlü uyku gitmedi. bi anda büyüdüm, bir gecede yetişkin oldum. sabah elimde çanta işe giderken buldum kendimi, çocuktum daha erken başladı çilem.
