acıların sana ilk basta o denli koyar, o denli canını yakar ki ne yapacağını, nasıl dayanacağını şaşırırsın...''ulan öldürecek beni bu dertler, bu acılar'' dersin. ölmezsinn sonuç olarak, ama ölmekten beter olursun...
en sonunda o kadar ilerler ki yaran, o kadar dibe vurursun ki; ne de olas bundan daha kötüsünü yaşayamam diyerek, dalga geçmeye başlarsın acılarınla, yaralarınla...
üstat dünya acılarla doludur.Ruhsal veya fiziksel acılar her ikiside farketmez.ikisinin acısı da kıvrandırır.Ve aynı şeylerdir, yani aynı kapıya çıakrlar.Ruhsal acı çekersin fiziksel olarak hiç bir şey yapmak istemessin, fiziksel acı çekersin yemişim dünyayı diyerekten hiç bir şeyi sallamassın.Napıcaksın hep böyle hayat boyu kıvranacak mısın? Yapman gereken belli açıcan anlamsız bir şarkı, şarkının sözleriyle dalga geçicen olmadı aynaya bakıp kendinle dalga geçicen, olmadı sokaktan geçenle dalga geçicen, geçicen de geçicen yani
acilarinin kaynaginin da kendisi oldugunu bilen, yaptigi yanlislari gormus, sorununu cozmus, asmis ve bitirmis, kisaca hayatin anlamini cozmus bir insan davranisidir.
