kişiyi çocukluk ve gençlik dönemlerinden çıkaran hayatında yaşadığı olayların tamamıdır. alınan sorumluluklar, yaşanan maddi manevi kayıplar, ölümler ve genelde kötü veya acı olarak tanımladığımız tüm yaşananlar kişiyi olgunlaştıran etmenlerdir. acı deneyimler tıpkı zeytinin acılığını alan tuz gibi insanı pişiren, olgunlaştıran duygu durumudur.
kaybetmek...her anlamda kaybettiğimiz bütün varlıklar,hatta kendimiz bile.. şaşarız o vakit değişen algılarımıza..ilk farkettiğimiz şey dünyaya insanlara başka gözlerle bakıyo oluşumuzdur..büyüdük işte.
gelecek kaygısıdır. bence insanı en çok olgunlaştıran şeydir hatta. gelecek kaygısı olmayan, gelecek planlaması yapmayan ya da en azından geleceğin hayalini kurmayan insanlar daha hala olgunlaşmamıştır. şu ana bakıp geleceği gören ve düşünen insanlar ise olgunlaşmıştır artık.
Ustunde fazla dusunmeden cocukca bir sekilde Yaptiginiz hatalarin baskasi tarafindan dusunulmeden cat diye suratiniza carpilmasi, ertesinde insan kendisine gelemez bunlari ben mi yaptim diye dusunur, artik kisiligin bir parcasi cocuksu sevincini kaybeder.
belki daha önceden yazılmış olabilir ama kesinlikle ve kesinlikle askerlik 'tir.
askerliğin iyi birşey olmasından değil, kötü ve zor bir süreç olmasından dolayı.
sabır, arkadaş kavramı, para, sevgi buna benzer bilumum herşey askerde oldukça önemli ve gerekli etkenlerdir ve bu etkenler de oldukça insanı olgunlaştırıyor istemeden de olsa.
anne-baba arasındaki bitmek bilmeyen savaştır.
boşansalar da bitse dersin ama boşanmazlar.
14 yaşındayken, kendinden 8 yaş küçük kardeşine gece yarısı çıkan çatışmanın sesi gitmesin diye kapıyı kapatmayı akıl edecek olgunluğa ulaşırsın.
16 yaşındayken, annene vurmaya çalışan babanın önüne geçip "bunu yapacak kadar güçsüz müsün?" diye sorabilecek olgunluğa ulaşırsın.
18 yaşındayken, hiçbir şey yapmadığın halde sana "senden nefret ediyorum." diye bağıran en değerli varlığının yanından bir diğer en değerli varlığını alarak ayrılıp ilk 'gözyaşları içinde araba kullanma deneyimi'ni yaşayacak olgunluğa ulaşırsın.
20 yaşında... bu kadar yeter sanki.
