Sabah sporuna çıkıp ıssız yolda bisiklet sürerken bir anda köpek çıkması ve kovalamasının ardından o adrenalinle eve sürüp demir kapıyı sürgülediğinde köpeği yenme hissi.
sizi bilmem ama beni bir dükkandan ya da bir mağazadan çıkarken hayırlı işler temennimin üzerine edilen teşekkür çok mutlu ediyor. o teşekkürü alamadığımda da istemsizce üzülüyorum. bence çok küçük ama çok ince bir şey.
her bir şeyler. salyangozlar, kediler, güneşin parlaması, yağmur yağması, temiz kokan çamaşırlar, taze ekmeğin ucunu yemek, son parça çikolata için kavga etmek.
hasta olmak bile. hastaneye gidip kanser olanları görünce insan ( acil şifalar hepsine) kendi hastalığına sevinerek çıkıyor.
üzen şeyler de tonla. bunların hepsinden mahrum olanların varlığı, bunları paylaşamamak.
