aslında sadece büyük bir yok oluştan ibaret olan ölüme bu kadar değer atfedip, ahireti cenneti cehennemi icad etmemizden ileri gelen durum.
evet, gerçekten de ölüm bir ibret, bir geriye çekilip silkinme hali kazandırıyor olabilir insana.
buna rağmen ölümden sonra yaşam olmadığı gerçeği elbetteki değişmiyor.
en kötü, en aşağılık en ahlaksız, en acımasızları bir araya toplayın ve onlara iki seçenek sunun. ya öleceksin ya da iyi biri olacaksın!
neyi tercih ederdi dersiniz.
içindeki saldırgan insansıyı terk eder ''iyi biri'' olmaya çabalardı elbet.
buna rağmen nedne dünyada kötülük var?
çünkü hepinizin ölümü hayattan soyutlayan tavrınızdan ötürü.
