istifam için her türlü olayları yaşıyoruz ülkemizde. haksızlık, hukusuzluk, şiddet, terör. ama bunlara rağmen insan olmak için, insani değerleri bünyemde koruyabilmek için, 6 yaşındaki oğluma da bunları aktarabilmek için çok çaba harcadım.
ama çocuğunu arabasına bağlayıp okula götürmeye kalkan bir anne haberi gördüm internette. o anda aynı yaşlardaki oğlumu düşündüm. uykusunda terliyor diye üstünü değiştirmek için bütün gece uyumadığım oğlum.
ve bütün gece ağladım.
insan olmaktan utandığım için ağladım. karıcayı bile incitemeyen ben o kadını öldürmem gerektiğini düşündüm. hatta nasıl öldürürsem daha çok acı çeker diye planlar yaptım.
ve insanlıktan istifa etmeye karar verdim.
hayvan olayım mesela. veya bir bitki, ağaç, hatta odun.
yemek sırasında parası yetmediği için aldığı yemeği geri koyan insana üzülmek,
ayağında yepyeni botlar varken karşısındaki insanın yazlık ayakabıyla kışı atlattığını görüp utanmaktır.
bence bu ikisi.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1310687/+
Yukarıdaki resimde bittiğini bir kez daha gördüğümüz şey. instagramda dolaşırken rastladım bu fotoğrafa. Angelina Jolie'nin bu kadar sevilmesi herkesi sevmesi vs. yazıyordu. Fakat beni asıl ilgilendiren bu değil.
Beni asıl ilgilendiren bu çocuğun o şekilde olması, aç ve açıkta olması. Ve bu da yetmezmiş gibi ayağından bir fidan ya da kazık her neyse bir şeye bağlanmış olması. Ne kadar acı ki bir çocuk, hayvanmış gibi ayağından oraya bağlanıyor.
Nerede insanlık, benim hiç umudum kalmadı artık. Bir yerlerde milyonlar açlıktan ölüyor, üç beş tane şerefsiz zenginliğine zenginlik katsın diye. insanlar (ben de) bu duruma üzüldüğünü söylüyor, fakat sadece izliyor.
kalan son insanlığı da, emekli öğretmen nebehat hanım, bakkal müfit efendinin kabarık veresiye defterine yazdırmak suretiyle satın aldığından, elimizde hiç insanlık kalmamıştır.
insanlık kalıbının dünya algısındaki en büyük dogma olduğunu düşünüyorum. Hatta bu dogmayı desteklemek üzere birleşmiş milletler gibi iğrenç yapılar kurgulandı. Bunların hepsi put.
Gerçek olan şu ki küçük, seçilmiş, elit bir grup asıl güzel şeyleri üreten kesim. Geri kalan insanlarsa birer kemmiyet.
insanlık bütün potansiyeline rağmen haddini aşıp zıvandan çıkmıştır. Büyük çoğunlukta, yığınlarda hiçbir insani değer kalmamıştır. Bu şekilde kendisini aşağılıklığa ve bayağılığa mahkum eden bir türün bütün güzel özellikleri beyninden kazınarak çıkarmasının ardından cascavlak ortada bırakılıp acı dolu bir yok oluşa mahkum olması kaçınılmazdır.
