insanoğlu tarih boyunca sürekli, varlıklara ya da hayal ürünü doğmatiklere tapma gereği duymuştur.
neden mi?
çünkü insanın doğası budur. başı sıkıştığı zaman kendinden daha güçlü ya da doğa üstü güçleri olan herhangi bir varlığa tapma ihtiyacı duymuştur. bunun örneğini çoktur tarihte, mesela güneşe tapmışlardır ulaşılmaz ve hiç bitmeyen bir ışık kaynağı olduğu için veya suya tapmışlardır hayat kaynağı olduğu için.
her şey tamam da neden insan maymuna tapar ki sorusunu da geçmeden edemeyeceğim yahu güneşe taparsın puta taparsın yıldıza taparsın da maymuna tapılır mı? konuşmadan aciz, kendisine bile hayrı olmayan, senden daha zayıf olan bir varlığa tapmanın alemi nedir? veya ondan geldiğini sanmanın?
hadi onuda geçtim ya hiç bir şeye tapmayan mahlukatlar, onlar ayrı bir türdür zaten boşa yaşarlar, boşa ölürler. o kadar akıllıdırlar ki tesadüfen oluştuğunu sanırlar. küçük bir taş tanesinin nasıl oluştuğunu anlatamadıkları halde.
