gözlemlediğim bir durum. çoğu insan belirli global değerlere tapmış durumda bu da insanların birbiriyle aynı olmasına yani bizi biz yapan benliğimize , düşüncelerimize , karakterimize yansıyor. insan farklı olmayı seçmek yerine herkes gibi olmayı seçiyor.
dünya da ilgi gören ve bir süreliğine adeta tapılan olaylar kısa sürede herkes tarafından kabullenilip uygulanabiliniyor.
belki de saçma bir düşüncedir ama biz sıradanlaşmadık mı herkes gibi olmadık mı? ne anladım ben insan olmaktan verin ekmeğimi suyumu yaşarım ben amk.
Nedeni yeni dünyanın bizi bazı şeylere hapsetmesidir. insanlar sıradanlaştı ve yalnızlaştı. Sosyal yaşantımız yok denecek kadar az. Aile bagları kuvvetli değil eskisi gibi. internet ve sosyal medya bizi kendine hapsediyor. insanlar robotlaşıyor ve kimsede kimseye fayda yok. Allah sonumuzu hayretsin.
toplu taşımada herkezin elinde ki telefonlara hapsolmaları, her gün eve geldiğinizde ev halkının survivor izlemesi, zorunluluktan ve arkadaşlarınızdan haber alamadığınız için açmış olduğunuz sosyalmedya hesaplarına girince herkezin birbirinin götünü yalamak şartıyla bütün gün online olmarı, sokakların gürültü ve tayt giyen kızlarla dolup taşması, hayrettin abinin bile facebooktan fabrikada ki işçileri iftara davet etmesi belkide her birimizin klonlaşıp sıradanlaştığımıza birer örnektir.