sanat olmasa da önemli bir meziyettir. insanın özünde olan bir şeydir. insanlarla iyi anlaşmak önce kendini sevmek kendine saygı duymak sonra da tüm insanlara saygı duymak ve sevgi dolu olmakla mümkün olur. yapmacıklığı üç yaşındaki çocuk bile sezebilir.
çok samimi, içten bir insanmışsınız gibi davranın ama asla öyle olmayın. dışarıya "bakın biz çok iyi anlaşıyoruz, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez" mesajı verin ama onun en sıkıntılı anında iki cümlenizden biri "sen bilirsin" ve "a ona sen karar ver" olsun.
yaradılanı sevin, yaradandan ötürü. zaten gerisi gelir. insanları armudun sapı, üzümün çöpü diye ayırmayıp sadece insan olduğunu kabullenip çıkarların uğruna hareket etmezsen anlaşamaman için bir sebep yoktur.
ilişkiler bitebilir -insan dün gibi kalmıyor ki- siz efendiliğinizi kaybetmeyin. onla geçirdiğiniz her gün yüzyıldır. sevgiliden ayrılınca yakıp yıkmayın, arkadaş kalın. belki birgün karşılaştığınızda yüzüne bakma yüzünüz olur. belki birgün.
biraz yavşaklık ve dalkavukluk gerektiren, fakat ciddi anlamda elzem olan özellikleri yansıtan sanat dalıdır. karakterden, gururdan ödün vermekten gocunmadan, bu sanatın temsilcisi olanlar, asla ve asla yenilmezler. farkedilirse dışlanırlar, ama kendi sınırlarında onların hala dinlenecek bir ağaç gölgesi bulunur.
