Sanırım insanlardan soğuyorum. Senden aldığım darbeden sonra soğuyorum özellikle ali. Derdimi anlattığım yakın arkadaşım dediğim insan umursamadı beni. Bu yüzden de soğuyorum.
bir şiirle anlatırsam eğer,
nerde şimdi o eski dostluklar,
nerde çamlıcalar nerde yayla akşamları nerde,
herkes olmuş bir nevi birbirine düşman,
kalmadı canımın içi içimde bir insan sevgisi.
Gercek samimiyetine inanmadigim kisilere karsi olan durum.
Bir yapmacik tavirlar, yeri geldiginde kisiligimi yargilamalar sen kimsin ulan gavat oglu gavat. Bir de bunu kizlar yapiyor ya, iyice deli oluyorum lan.
bir de insanlara ısınmak vardır. insanları sevmek.
son zamanlarda insanlara ısınmamı sağlayan bir durumun içindeyim. ileride insanlara bu sevgiyi misliyle geri vereceğim.
uzun süre yalnız kalmanının sonucu olan durum. Sabah gelip gunaydin diyerek öpen arkadasimi itmeme, em yakin dostumla arami bozmama nedrn olan durum. Kalabaliklarin icinde yalniz olmakla basladi en yakin arkadasimin bile samimiyetsiz orospu cocugu oldugunu fark etmemle devam etti. icinden cikilmaz berbat bir his.
Yaz akşamı içimi soğutan durum. kendimi bildim bileli, kim benden yardım istediyse, ikiletmeden, hemen koştum gittim. Kimi eşya taşıttı, kimi yol arkadaşı ol dedi, kimisi de akıl istedi. elimden geldiğince maddi, elimden geldiğinin daha fazlası gelsin diye çırpınarak da manevi yardım ettim. peki karşılığı? koca bir hiç!
ev taşıyorum adam lazım. Kimi arasam bel fıtığı, grip, işi çıkmış, misafiri gelmiş. yol arkadaşı lazım. bi önceki gün halı saha maçı yapan adamın, bi gecede bel fıtığı olmasına sadece çocuklar inanır. insanı salak yerine koyduklarında ellerine ne geçiyor?
bu benim suçum mu? arkadaş seçme konusunda başarısız mıyım? Bazen, para yüzünden birbirini öldürme çizgisine gelen kardeşlere ve kız yüzünden araları açılan dostlara bakıyorum. kardeş, dost veya arkadaş. Bu kavramların hakkını verebilen insanlar gerçekten var mı? Yoksa hepsi hakkını veriyor gibi mi görünüyor? her şey pamuk ipliğine mi bağlı?
acıyı hafife alan,
bilmeden yargılayan,
ağır konuşan,
can acıtan,
hak yiyen,
üzen,
özür dilemeyen,
burnu havada,
kendini olduğundan fazla gören,
değer vermeyi bilmeyen
en son aşması kendinden de soğup bunalıma sokar seni. insandan soğumak dünyadaki tüm canlılar için normal görülebilir insanın insanlardan soğuması normal değildir bazı insanlar olarak ayrılabilir.
hiç arayıp sormayan birinin sonderece ilgisiz mesajıdır. o ne la şimdi anca mı keyfin geldi dediğim olaydır. zaten mesajdan haz etmem.. soğudum gitti sözlük bundan sonra paşa gönlüm bilir mode on .
günler sonra gelen edit.hahah oh olsun ,hayatta mutluluklar cıonım ok kib by gızı olmak müstehak
insana herhangi bir şey kaybettirmeyendir. evde olmak sıkıntı yaratmaz. çünkü yatak '' seni seviyorum '' dediğinde başını çevirmez. kapı senin arkandan konuşmaz, iftira atmaz. duvar saati başka bir takımı tuttuğun için annene küfretmez. hiçbir şey kaybetmezsin dolayısıyla.
insanlardan soğumak bir sürecin sonuca yakınlaşması sırasında gözünün önünden slayt gösterisi gibi geçen karelerin yarattığı histir. daha ilk okulda başlar bu süreç hatta kardeşiniz varsa daha önce bile başlayabilir. sonra devam eder yol alır insan. halüsinojen bir kalabalık etrafını sarar insanın. yalnızlığını görmezden gelir belki insan oysa hep yalnızlığıyla sarılıp uyur her gece bilinçsiz karanlığında. eklenen her yeni uyku yalnızlığa giden adımlardan ibaretken neye inandığının bile bir önemi yoktur insanın. insanların. neye inandıklarının bile önemi olmayan bu insanların tahayyulüne nakşettikleri inançların renkleri herkeste farklılaşmasıdır asıl mevzu. en başta insanın sperma haliyle de yalnızdı. insanlardan soğumanın temel nedenidir çok farklı renklerle gezegene bakmak. bunun yanında tek renkle bakmakta soğutur insanı hayattan. birincisi fatal error verme şansı yüksek bir süreci simgelerken; ikincisi sadece error verebilir. insanlardan soğumak insanlara rağmen, insanlardan dolayı yalnızlık hissetmenin aracıdır. lakin bu bu araıon nasıl kullanılacağına dair verileri değerlendirmek yine insanın kendiliğinin kendinden yapacağı şeydir.
