sosyal bir tarafıda var bunun.
eğer çok kitap okuyorsanız, o kadar yalnızlaşmaya başlıyorsunuz. çünkü sürekli kitap okumak insanlardan soğumaya neden olur zamanla.
bitişin bağlangıcı doğurmasu gibi her soğukluk yeni bir ısınmanın öncesindedir.incindiği zaman birey uzaklaşır, göreceği gelmez. bu süreç yeni bir süreç için nasada çekilmektir başka bir tabirle.her soğumada aslında bir merdiven daha yükselir hamuru pişer,incinmemeyi öğrenir.
(bkz: incinme,incidenden, kemalde noksan imiş, incinen,incidenden)
ne kadar yaralansanız da sil baştan tekrar güvenmek istersiniz insanlara. ama her seferinde çabanızın boşa gittiğini gördüğünüz anda aslında istemeseniz de soğumaktan başka bir seçenek kalmaz size. karşılaştığınız davranışların büyüklüğüne ve çeşidine göre bu süre kısalır ya da uzar. ama kesin olan bir şey vardır; bu durum sona erdiğinde hiçbir şey eskisi gibi olmaz, hep bir parça eksik kalır. insanlara olan mesafenizi hep korursunuz, kırılmamak için saklamaya çalışırsınız kendinizi.
üst üste yaşanan hayalkırıklıkları ve tanık olunan şeylerden sonra başa gelmesi muhtemel hadisedir. kişiyi yalnızlığa iter paranoyak davranışlar sergilemesine sebep olabilir.
çok uçlarda ve tiksindirici eylemler içinde bulunan insanların varlığı insanlıktan soğumaya sebep değilidir, olsa olsa insanlığından utanırsın.nasıl bunu yapan canlı ile aynı kategoride lurum diye şaşrırı ve tiksinirsin.
insanlardan soğumak ise, hoşgörülmeyen tavır ve tepkileri gün içinde bir çok farklı kişiden görmekle başlayan, minik minik ama çok sayıda olayın insanı götürdüğü noktadır.
insanı insan yapan davranışlar diye tanımladığımız bir sürü özelliğin bir başkası ile yer değiştirdiğini, iyi, doğru güzel olan bir sürü özlelliğin yerine iğrenç başka özelliklerin konulduğunu görmekle başlar.
utanma duygusu yerine, arsızlığın oturduğunu;
çalışkan ve başarılı olmak yerine, birilerinin ayağını kaydırarak ya da kıç yalayarak başarılı olmanın prim yaptığını;
insanların yoklarını, yokluklarını herkesin yanında dile getirmesinin ayıp sayıldığı onur duygusu yerine, yalvarmanın, yaltaklanarak acındırmanın geçtiğini,
düşenin elinden tutmak yerine karşıya geçip gülmenin alkış aldığını,
oy verirken dürüst olduğu için değil, dolandırıcı olduğu için daha çok işine yarayacak adayı desteklediğini,
sokakta perişan haldeki insanı görünce kimsenin kılının kıpırdamadığını,
büyük bir depremin ardından yöreye koşanların bir kısmını yağma için gittiğini,
çocuk sahibi yaşlı insanların perişanlık içinde yapayalnız öldüğünü ve cesedinin kokunca bulunduğunu,
çocukların her anlamda istismar edildiğini, en iyi koşullara sahip çocukların bile yukarıda sayılan ve akla gelmeyen tüm bu kötü durumlara tanık olma sebebiyle masum bir çocuk olma, iyi bir insan olma şanslarının kısmen ellerinden alınması gibi sebepler ile,insanlardan soğunabilir.
soğumak pasif bir durumdur ve olumlu yönde bir gelişme sağlamaz, umudu yitirmeden iyiye güzele doğruya ulaşmak için çabalamalı.
tamamen, çıkarları için yaklaşan insanlardan dolayı, tüm insanlardan soğumaktır. insanlar, sevgi beklemezler ve vermezler. sadece para ve cinsellik için yanaşırlar. tek amaçları almaktır. kadın erkek ilişkisi olsun, akrabalık ilişkisi olsun, tek hedefleri, ceplerinden beş kuruş para çıkmamasıdır. karşılarındaki insanın, ceplerindeki bozukluk kadar değeri yoktur.
maddenin maneviyi bitirdiği, kötünün iyiyi tahtından indirdiği, puştluğun delikanlılık mertebesi sayıldığı bir dünya da, çokca şaşılmaması gereken bir durum. gözü ve gönlü açık her insan bunu hisseder, hissetmezse bir tuhaflık vardır zaten. bunu konuyu sadece aşk ve sevgili anlamın da algılayanların iyi düşünmesi gerekir.
gunumuzde prensipli ve ilkeli insanlar ne yazik ki azaliyor. ilkeli ve prensipli insanlar ise git gide azalmaktadir. söz vermenin göt vermekle ayni meale gedigini bilen insanlardir bunlar. kaya gibi kisilikleri vardir. ama ne yazık ki artik korkaklıklardan mi yoksa koylu kuraznlıklarindan dolayi oryantel ruhlu insanlarla ugrasir bu adamlar. cünkü vasatta ortak bulusma ortak paydalarindan dolayi bu zayif insanlarla beraber yasmak ve ortaklık yapmak zorundadir. pazarlıklara aciktirlar. pazarlıkta hakkına düsen yükümlüğü yerine getirirler ama cogunlukla kazanirlar. en sonunda insanlardan nefret ederler . insanoglunun adam olacagi yoktur. cagimda don kisotluk yapan bu insanlar bu sebek sürüsünden soğumasinda neyden soğusun?
geçmişte kalsa da her sabah bünyeyle uyanan travmatik bir tecrübeden dolayı, insanın kendisine yabancılaşmasından sonra geçirdiği safha.
günlük hayatı normal olarak yaşayan, uyanan, işe ya da okula giden, kahkahalarla gülen, sevgilisiyle flört eden, evine dönen ve uyuyan bireye, kendini yenilemek ve bambaşka biri olmak için uğraşan insanın uyum sağlayamaması ve önce toplumdan sonra bireyden soğumasıdır.
örneğin şahıs okulundan ayrılır, yaşı da 20' yi geçtiğinden üniversiteye giden yaşıtlarına kompleksli yaklaşır. yalnız kalmaya ve sağdan soldan okul lafı duymamaya özen gösterir. ancak yalnızlık tehlikelidir ve kapılanı bağımlı kılar. yalnızlığa kapılan ve alışmaktan öte ailesi dışında yalnızlık olan insan, toplumsal ilişki kurmakta önce zorlanır, sonra tamamen isteğini yitirir. yine de hayat devam ediyordur ve kafa dengi arkadaş, hoş ve zeki bir sevgili isteği içinde depreşir. yalnızlığın kabuğunu kıramayınca, soğuma evresine geçmiş olur. insanlardan soğumak, ciddi psikolojik sorunların ve kıskançlığın başlangıcıdır. çözümü topluma kapılmak ve toplumun rutin faaliyetlerine ayak uydurmaktır ancak yalnızlık sürecinde entellektüel kapasitesini yükselterek zamanını boşa harcamamayı seçen insan, felsefe okuyarak yeni bir bakış açısı edinir ve insanları sorgulayıp ilişkileri zor beğenir.
insanlık onuruna haysiyetine yakışmayan davranışlara maruz kalan, "yok artık bunu bir insan evladı yapamaz" dedirten olaylara şahit olan kişilerin tavır alarak asosyal olmasıdır. Her gün televizyonlarda ve yaşadığımız dünyada çok sık şahit olduğumuz bu çirkin olayların kahramanı insan olduğu için; cinsinden soğuyan insanı da sorgulayamazsınız.
