insanlardan , toplum içine girdikçe nefret edebilirsiniz. durduk yere söylenmez bu laf. kazık yemişsindir, birinin, birine yaptığı kötülüğe şahit olmuşsundur falan filan. insanlardan nefret etmek, hiç kimseyi sevmemek, kimseyle anlaşamamak değildir. insan bu, değişmeye en müsait canlı. kimin ne olduğu belli olamayabiliyor. herkese güvenmeyin lafı burada ortaya çıkıyor bence.
Son zamanlarda haberlerde görünen olaylar yüzünden olan şeydir. Bakıyoruz şöyle haberlere. Çocuk istismarı, cinayetler, dolandırıcılar. Dahası saymakla bitmez. Kardeş kardeşe düşman olup canını alabiliyor. Dünya Nereye gidiyor diye sorarken kendi kendimize, işte tam bu esnada insanlardan ister istemez bir nefret hissi içimizde yer edinmeye başlıyor.
Çoğunda bu his değişik etkilerle kendini gösteriyor. Bazıları ise bu nefreti içinde saklıyor. Nefret etmek. insanlardan nefret etmek. Garip gelir kulağa ama, oluyor işte. Aslında bu nefret duygusu yerine, tedbirli davranmak en iyisidir. Tedbir alınınca kimseden nefret etmeye gerek kalmaz çoğu zaman. Fakat şu var. Her yüz kişiden 70 tanesi kötü karakter sahibi zamanımızda. Yani bu nefret konusunda haklılık payı elbet var. Bunu gözden kaçırmak olası birşey değil. Ama yinede sevgiyle hareket eden sevgi, nefretle hareket eden nefret görür. Bunu akıldan çıkarmamak lazım.
akraba ilişkilerine önem veren ve hepsini kayıtsız şartsız çok seven bir dediklerini iki etmeyen benim gibi bir adama yüzüme ne kadar saygılı ve vefalı bir birey olduğum söylenip en küçük hatamda arkamdan konuşulanları duyduktan sonra genel olarak benimsediğim ruh halidir. beni sizler yarattınız hepinize sonsuz teşekkürler.
Öyle karmaşık duygular besliyorum ki insanoğluna karşı bu ne tam bir nefret ne de insanlara karşı içimdeki sevgi. yaşadığımız olaylar, duyduğumuz haberler günden güne insanlardan nefret etme noktasına getiriyor beni. mesela bugün bir inşaat işçisinin işvereni tarafından bağırarak azarlanmasına şahit oldum. adam daha fazla dayanamadı gözleri karardı ve düşüp kafasını duvara vurdu. kendine geldiğinde hıçkıra hıçkıra ağladı adam. belirtmem gerekir ki bu adam 45 yaşlarında 3 cocuk sahibi koskoca bir adam. Çocuklar gibi gözümün önünde ağladı. şimdi konuyu nereye getiricem. simdi ben bu işveren yüzünden tüm insanlardan nefret etmek istiyorum. yolda gördüğüm insanlardan bile tiksiniyorum, insanoğlu çok kötü cok gaddar. sonra o hıçkıra hıçkıra aglayan 1.90 boyunda 45 yaşında 3 çocuk sahibi adam gözümün önüne geliyor ve insanlar için içim yanıyor. kendi icimde bile ikilemler yaşıyorum. o zaman ne diyebilirim ki? bat dünya bat!
kendiyle barışık olmayan, sorunlu insan davranışı.
Ama kardeş, yüzündeki sivilceler yüzünden de insanlardan nefret edilmez ki.. Bir de o de'yi özneden ayırın, ondan sonra nefret edin amk.
Artık birine insan ol diyemiyorum. insanlar kadar iğrenç davranışta bulunan bir tür var mı etrafımızda? insanları sevemiyorum artık. insanların içerisinde iyilik bulundurabileceğine inanmıyorum.
Çıkar amaçlı hayat kurmak, karşı tarafı ezmek, akıl vermrk, maddi manevi sömürmek, ikiyüzlü olmak ve daha birçok nedenden dolayı nefret etme nedenidir.
