Çok marifetmiş gibi başkalarının hayatına müdahale etmeleri, yüzüne gülüp arkandan kuyunu kazmaları, saçma sapan zihniyete sahip olmaları. Bu böyle gider.
Sebepsiz yere nefret dolmaları arada geçen kötü şeyler olmasa da bacısını sikmiş gibi davranmaları onlara ihtiyacımız olduğunu sanmaları her şeyi kişiselleştirmeleri ve bi ünvan kazanınca yeni bi kainat bulmuş gibi kibirlenmeleri insan olmayı becerememeleri yapmadıkları orospu çocukluğunda gözlerinin kalması.
canının yanmasını bu şekilde önleyeceğini sanmak. sevmezsen artık üzülmeyeceğini düşünmek . kendin için kendinden vazgeçmektir nefret; uyuşturucudur. güç aldığını sanırsın. oysa seni günden güne tüketmektedir.
insanların iyi yönlerini görün bunu başaramadığınız insanlardan uzaklaşın. mutluluğun sırrı güzel sevmekte (alagavatıma selam olsun)
verdiğin sevgiyi hak etmediğini görünce nefret başlar. nefretle sevgi iki kardeştir aslında. biri arttıkça öteki de artar. ancak biri azalırsa diğeri daha çok artar.
Düşündükçe bir çok sebep bulunabilir.
Mesela iyilik yaptığınız bir insanın size kötülük yapması.
Sizin kötü söz söylemiyim üzülmesin diye çabalamanıza rağmen size her türlü şeyin söylenmesi.
Yardım sever oliyim derken enayi yerine koyulmak.
Yapmak istemediğimiz şeylerin bize insanlar tarafından zorla yaptırılması. ve daha bir çok şey. insanı insandan soğutursunuz be. *
