insanlar neden çocuk yapar

neslin devamı için her tür neslini devam ettirmek için üremelidir bu bir iç güdü dür.

işidden korksaydık kondomsuz dalmazdık.

hayvanlar neden çoğalıyorsa ondandır.

(bkz: üreme içgüdüsü)

tabii ki halifemiz efendimiz öyle istediği ve kendisini kırmak istemediğimiz için. aksi düşünülemez.

yarınlara umutlu bakabilmek için, çocuğu ve çocuğunun geleceği olmasa hiç bir anne baba bir şirkette kalkıp 12 saat mesai yapmaz.

Doğanın kanunu, Allah'ın emri gibi etkenler sayıp geçiştirebiliriz ancak biraz üzerine düşünürsek şu tarz cevaplara ulaşmamız muhtemel:

- anne ya da baba olma duygusunu yaşamak. Çoğu insan evlendikten sonra bebeğini kucağında uyutmanın keyfini yaşamak ister. Ayrıca evlilikte partnerler arasındaki sevgi azalmasına karşı etkili çözüm olarakta görülmektedir.
- hayatın acımasızlıklarla dolu olduğu herkesin malumu ve kişi bu hayatı katlanılabilir kılmak için bir şeye ihtiyaç duyar. Burada devreye çocuk girer. Kişiye zorluklara karşı direnme gücü verir.
- soyunu devam ettirme iç güdüsü. Hepimiz sonlu varlıklarız ve bu hayatta kendi izimizi devam ettirmek adına çocuk yapma yolunu seçiyoruz diyebiliriz. Sonsuzluğu düşlemek gibi.
- bu konuda özellikle çoğu ailenin düştüğü bir hata ise kendi gerçekleştiremediği hayallerini çocuğu üzerinden gerçekleştirmeye çalışmak.

Bu sayılanların özüne bakarsak ilkel ve bi o kadar bencilce duyguların ön planda olduğunu söyleyebiliriz.

Çünkü yaşlandığımızda bize kim bakacak diye.

Üremeyi çoğalmayı anladım. Sizden bir can bu dünya ile tanışıyor ama bakalım dünya artık daha fazla insanı barındıracak verime sahip mi? bir çocuk tamam iki üç hatta dört çocukta ne amaçlar anne baba. çoğunluğun gücü derseniz orda bi durun derim. Bir avuç yahudi topluluğu dünya ekonomisinde büyük söz sahibi. O zaman bilinçli çoğalmak en mantıklı şey, çocuk yapmayın demek benim haddime değil, dünyaya getirdiğiniz çocukları koyun gibi doğaya salıvermek yerine en mükemmel şekilde yetiştirin bi zahmet. Belki o zaman dünya daha güvenilir yaşanacak bir yer haline gelir.

32 yaşındayım hala anlayamıyorum.

Yahu dünya vahşet dehşet dolu. En zengininden en fakirine en cahilinden en kültürlüsüne on binlerce insanla oturup kalktım muhatap oldum.

Öyle bir cehennem ki hayat bir insan nasıl cesaret eder diyorum.

Kardeşim baba olacakmış. işi yok parası yok vasfı yok. Önce çocuğum olacak dedi sonra kirayı ödeyemiyorum para ver dedi.

Ulan bok çukuru lağım bu dünya.