ilginç bir duygudur. nasıl kucagına alacagını bilemezsin. acaba bir yerine bir şey olur mu diye korkarsın. hemen büyüdügünde maça götürme planları yaparsın. en meşgul zamanında atlar görmeye gidersin. magazalarda bebek reyonlarına sık sık uğrarsın. eger uzakta ise gülüşünü, esnemesini, uyumasını özlersin onu hayal edersin ve yüzünde bir gülümseme oluşur.
çok büyük bir yükümlüküktür. yeğeni mutlu etme taktikleri isimli eğitimi almış olmak üzerine düşünmek ve uygulamada başarılı olmak gerekir. kimse susturamadığında aradan süper kahraman gibi çıkıp alıp sırtına 2 kere pat pat yappıp gazını almak, uyutabilmek gerekir. amca veya dayı olmanın bünyede verdiği olgunluk duygusunu çok iyi kavrayabilmek, severken saçma sapan konuşabilme yetisine sahip olmak gerekir.
en son olarak, eğer çocuğunuz var ise, aradaki dengeyi çok iyi kurup, yiğeni öptüğünüzden en fazla 5 dakika içinde kendi çocuğunuzu da karambol de öpüp mutlu etmeli, çikolata alırken mutlaka kendi çocuğunuzu unutmamalısınızdır.
ek olarak;
yiğenim kelimesini amca/dayı aksanıyla söyleyebilme yetisine erişebilmek demektir.
kardeşinin ya da çocuğunun olması kadar sevindiren bir durum değildir. amma velakin yine de çok güzeldir. telefonda dayı diye bağırışı bir garip eder insanı.
