gerçekten değer verdiğin bir şeyleri görmesini istediğin insanlar için tamamen çıkarsız bir özveriyle uzun süre uğraşmak ve sonucunda o insanların istisnasız hepsinin kişinin iyi niyetini görmemesi ve insanı ciddiye almamasıdır. çok sonradan o insanlar o durumu anlasalar kaç yazar değerini fark etseler ne yazar... insan yetiştirmek zor zanaat.
25 yılını verdiğin belki kan bağı olmayan ama olandan daha çok yakın sandığın kardeşin yerine koyduğun kişinin koskoca bir hiç olmasını öğrenmek.. içim acıyor..içim..
hayatında bir defa seversin ve gerçek aşkı onunla tanırsın. sonra ayrılırsınız ve canın yanar. aradan zaman geçer, tam unuttum derken onu bir başkasının kollarında görürsün. işte bu da insana koyar. hem de nasıl koyar; göğsünün üzerine bir yumruk düğümlenir de nefes alamazsın. canın çıkmaz ama canından can gider. *
