her ne kadar dinler mükemmel yaradılışta olduğumuzu -evrimciler buna katılıyor mu bilemiyorum- söyleseler de bedenimizin arka tarafının sadece sırt kaşımaktan ve sıçmaktan başka bir işe yaramıyor olması bana o kadar da mükemmel olmadığımızı düşündürüyor. en azından başımızın arkasında da bir gözümüz olamaz mıydı mesela?..
ararsan bulamayacağın ama dünyada 7 milyar mevcudu olan 2 ayaklı nefes alıp veren ve sürekli doğayı kirletip düşünme yetisi olmasına rağmen düşünme gereği duymayan canlılardır.
dünyadaki herşey onun içindir. onun keşfetmesi ve onun keşfedilenleri zararsızca kullanması içindir. ama o ise keşfetmek yerine üşenmeyi, zararsızlık yerine yakıp kıpmayı tercih ederek dünyayı berbat edendir. işte o insandır.
''her insan bir felsefe olarak yaratılır ve dünyaya gelir. ama yontula yontula, sistemin içine sürüklene sürüklene herkes gibi olur. yozlaştırılır, herkesleştirilir ve sıradanlaştırılır insan.''
bu canlının dişi olanlarından "uff snane be slk.s.s " "yeaaa benim peşimden koşmaları lazım hep yeaa" "erkekler çok ..... yeaaa" türünde sesler duyarsanız en yakın sığınaklara koşmanızı samimiyetim ve yüksek önem ile tavsiye ediyorum.
bazen o kadar büyük sövme ve isyan isteğiyle dolan varlıktır ki zannediyorum yer yüzünde o isteği ve hırsı daha güçlü yaşayan bir canlı yoktur. belki eşşekler...
eşşekler de konuşabilse çok ağır şeyler söylerler hayata dair fakat bu gün bir eşekten de beterim. bir insan olarak nadir gelen nöbetlerden birini yaşıyorum herhalde.
bu sinir stres harbi öyle böyle değil. yukarıdakinden aşağıdakine sağlam bi sövsem, bi isyan etsem geçer mi bu halim? bilemedim. neyse günahay girmeye gerek yok heralde. tövbe esatagfrullah, ne boyda da vebalimiz var lan. o değil öteki tarafta varsa yaprakı dalı budağıyla yedik heralde!
yardımlar için gönüllü olan,
cinayet işleyen,
hayat kurtaran,
üzülen,
sevinen,
sahtekarlık yapan,
üç kuruş için şerefini satan,
ailesi için rüşvet alan,
ailesi için dürüst olan,
kendi zevkleri için her şeyi hiçe sayan,
kendi zevkleri için her şeyi önemseyen,
düşünmemeye çalışan,
düşünmeye çalışan,
karar alan,
kararsızlık yaşayan,
emek ve mücadele veren,
emeksiz ve mücadelesiz yaşamayı seçen,
yaşamayı hakettiğini düşünen,
yaşamaya layık olmadığını düşünen,
acıyan,
acıtan,
utanan,
kibirli ve arsız olan,
talep eden,
talep gören,
inanan ve inanmayan,
seven,
sevmeyen... yokluk ve varlıktır.
insanın kelime anlamının kökü unutmaktan gelir.
evet unutkandır insan nice üzüntüleri nice sevinçleri bünyesinde barındırır
akan bir ırmak gibi aynı yerde durmaz sürekli akar sürekli farklı diyarlara
göç eder durur geçmişi önce anımsar sonra hatıra yapar ve en sonunda unutur.
dipnot:akarsu hareketsiz ise kurumaya yüz tutmuştur.
