insana sevgisiyle her şeyi yapabilirsiniz. o sevgiyle uçarca yaşatabilirsiniz ama öldürmekte mümkündür.
sevginiz zırhınızın sol üst yanındaki gediktir.
biliriz bilmesine de, kapatmayız o gediği..
ölüm, beyaz, incecik, uçuşan bir giysiyle gelir.
öylesine güzel, öylesine narin ve kırılgandır ki,
ne kayıtsız kalabilirsiniz,
ne bir an sonrasını düşünebilirsiniz.
mucizeye dokunur gibi alıp,
sol yanınıza koyarsınız.
bazen dostluktur adı
bazen aşk..
insan sevgiyle öldürülür.
ne silah görünür,
ne ölüm..
herkes yaşadığını sanırken,
sen yavaş yavaş ölürsün.
önce gözlerindeki fer gider,
sonra gülüşündeki neşe.
kabuğun durur ama,
kokun, ruhunla birlikte uçar.
gözyaşlarındaki kanı da,
gözündeki yaşı da görmezler.
gittiğinin farkına varmadan kimse,
sen, senden gitmişsindir.
mümkün mü, hiç bir şeyini değiştirmesini beklemeden sevmek?
mümkün mü, zaman içinde gösterdiği değişime ses çıkarmadan razı olmak?
mümkün mü, hesap sormadan, beklemeden, istemeden sadece verdiğiyle sevmek?
mümkün mü, toplumun tüm dayatmışlıklarından, tüm kalıplarından, uzak durmak?
mümkün mü, sizin dışınızdakilerin ne diyeceğine kulak tıkayarak sevmek?
mümkün mü, kıskanmadan, ait olmadan, ait kılmadan sevmek?
mümkün mü, hesap kitap yapmadan, kendi öğrenmişliklerine isyan ederek sevmek?
olmadı değil mi?
işte bu yüzden, her sevişimizde biraz ölürüz.
işte bu yüzden, bizi her seveni biraz öldürürüz.
severek ölürüz, sevilerek öldürürüz.. ama sevmenin çoğalmak olduğunu bildiğimiz için sevmekten de vazgeçmeyiz.
insan sevgiyle öldürürülür deriz, ama ardından varsın ölüm böyle gelsin der severiz..
sevdiğin hasta olur, sen ölürsün.
oğlun; ateş sebebiyle kızarmış yanakları, baygınlaşmış kara gözleri ile bakar sana, sen ölürsün.
elini alnına koyarsın yanıyordur, sen cehennem ateşinde kavrulursun.
ateş düşürücü ilaç içirirsin, oğluşunun ateşi düşer ama senin yangının, o düzelmeden geçmez.
daha bunun aşk acıları var, kalp kırıklıkları, büyüme sancıları, allah yaşatmasın ama yaşayabileceği çaresizlikleri var.. her birinde sen de ölürsün.. söze de gerek yok; gözlerini, başını eğişini görmen yeterli.. anne yüreğinde hissedersin acıyı ve kopar canının bir parçası her kırgın bakışıyla..
