mükemmelsin tolstoy abi dedirtecek cinstedir... hele ki içinde insana ne kadar toprak lazım diye bir hikaye vardır ki paradan maldan mülkten makamdan mevkiiden gözü doymayanların kesin okuması gerekmektedir...**
insan doyumsuz ve tatmin olmayan bi varlıktır. bişeyle yaşadığını ve onsuz olmadığını anlarsa bırakmak istemez, bağlanır. insanın ne ile yaşadığı göreceli bi kavramdır amma velakin öyle değildir. bence insan duygularıyla ve kalbiyle yaşar.
yanlış kurulmuş bir soru cümlesidir. "insan nelerle yaşar?" olmalıdır. çünkü kompleks yaratıklar olan biz insanoğlu tek brşeyle ya da tek birşey uğruna yaşamayız. aşk, sevgi, nefret, öfke, sadakat, ihanet, geçmiş, gelecek... birçok bileşn vardır.
"kendim sordum, cevabı da kendim buldururum" zihniyetli bienal mottosu. bir sergizeşt olarak asabiyetle yanıtlarım ki:
suyla lan suyla. ("su ile" değil bak, "suyla lan suyla." susuz kalınca insan, çıkıyor insanlıktan.)
koccaman bienal alanında bir damla su satmayan, masum pet şişeleri ise içeri sokmayan yönetime selam eder, entelektüel dimağlarından öperim. ya da öpmeyim. domuz gribi filan. hoş olmaz.
her şeye rağmen çok sevdik seni bienal. seneye yine gel e mi! yani.. iki seneye...
