Sevgiyle yaşar. Saygıyla yaşar. Onuruyla yaşar. Parayla yaşar. Beslenerek yaşar. Yaşar da yaşar ama gel gelelim umutlar bittiyse eğer ustüne bir de yalnızsan işte o zaman insan sadece yaşar. Ot gibi yaşar.
zorunlu ihtiyaçları ile, bu, kendiliğinden var olsa da, insan aslında sadece tercih ettikleriyle, yahut seçimleriyle yaşar, aklınıza gelen her şey buna tekabül eder işin özünde. tüm eylemlerimiz, yemek içmek de dahil.
Başka insanlarla yaşar.
Dostlarla, aşıklarla .
Duygular ve heyecanlarla yaşar.
Kazanmak için yaşar. parayı değil.
Gönülleri, kazanmak için.
Üretmek için yaşar.
En azından tükettiği kadar.
Düşünmek için yaşar.
Kitabın başlığından dolayı büyük beklentilerle okunan kitabın, basit öykülerden oluşuyor olmasıyla hayal kırıklığına uğranan kitap. Konuların kötü olmamasına rağmen, anlatım tarzının basite indirgenmesiyle birlikte, okuduktan bir süre sonra unutulacak olan öykülerdir.
tolstoyun en güzel eserlerinden birtanesidir. Ayrı ayrı 4 öyküden oluşur. Öykülerin herbirine dünyayı sığdırmış, bazen gülümsetmiş bazen düşündürmüş bazende duygulandırmıştır. Okunması gereken bir eser diye düşünüyorum.
umut ve hayalin olmadığı kesin. insan sadece boş boşuna nefes almakla yaşar. çünkü umut ettiğin 100 ihtimalden 99'u gerçekleşmiyorsa kullanmayacaksın onu. yani umut etmeyeceksin, hele hayal... asla...
insanın kendisini düşünerek değil, sevgi ile yaşadığını öğrendim.
anne, çocuklarının hayatta kalmak için neye gereksinim duyduğunu bilme yetisine sahip değildi. ve hiçbir insan, akşama canlı ayakları için çizmeye mi, yoksa ölü ayakları için ayakkabıya mı gereksinim duyacağını bilemez.
eskiden, tanrının insanlara hayat verdiğini ve yaşamalarını istediğini bilirdim. şimdi bir şeyi daha öğrendim. anladım ki tanrı insanların ayrı ayrı yaşamalarını istemiyordu ve işte bu yüzden de, herkesin kendisi için neye gereksinim duyduğu bilgisini gizlemişti onlardan. tanrı, insanların birlikte yaşamalarını istiyordu ve işte bu yüzden onlara her biri ve herkes için neyin gerekli olduğu bilgisini açıklamıştı.
anladım ki, insanlar kendilerini düşünerek hayatta kalabileceklerini sanıyor ve aldanıyorlar, çünkü insan yalnızca sevgi ile yaşar, kim sevgi içindeyse, tanrı da içindedir, çünkü tanrı, sevgidir.
* anladım ki, insanlar kendilerini düşünerek yaşıyor gibi görünse de, hakikatte onları yaşayan tek şey sevgidir. kim severse, Allah'a yakınlaşır; Allah da ona yakınlaşır. Çünkü o, sevgiyi yaratandır.
* eğer bir işe ne zaman başlayacağımı; kimi dinleyeceğimi; ve yapmam gereken en önemli şeyin ne olduğunu bilseydim, girdiğim her işi başarırdım.
* bundan sonra şu gerçeği unutmayın: tek önemli vakit vardır; içinde bulunduğumuz an. o an en önemli vakittir, çünkü sadece o zaman elimizden bir şey gelebilir.en önemli kişi, kiminle beraberseniz odur, zira hiçkimse bir başkasıyla bir daha görüşüp görüşmeyeceğini bilemez; ve en önemli iş iyilik yapmaktır, çünkü insanın bu dünyaya gönderilmesinin tek sebebi budur.
