insan hayatında yalnızca bir kere sever, geri kalanları ya aldanıştır ya arayış''
demiş (bkz: goethe).
anglo saksonlar buna paralel ''true love never end-die''
demişler.
peki cidden böyle midir?
geçmiş şimdi olduğunda isimli kitapta buna da değiniyor.
insan psikolojisi durmadan aktarım yapar.
ilk sevdiğiniz insandan mutlaka bir iz vardır sonraki sevdiğiniz
insanda diyor.
mutlaka bir şeyi benziyordur ve siz de aktarım yapıyorsunuzdur diyor.
kim bilir belki de bu görüşü savunanlar haklıdır.
insan gerçekten yalnızca bir kere mi aşık olur sözlük ahalisi?
Kişi benzetmek istedikten sonra birçok ortak yön, davranış, durum bulabilir. Burnunun içindeki kılların rengini bile benzetebiliriz. Bu tamamen bizle alakalı bence. Goethe doğru demiş, bir kere sever defalarca aşık olabiliriz.
Ya da goethe ikinci defa sevecek birini bulamayan diğer insanlar gibi şanssız olduğundan mı adını arayış koymuş?
Sayfalar dolusu yaz yine de anlamsız, kontrol bizde değil.
alakası yok, insanda yenilenen tatmin mekanizması vardır. yani bir olmazsa diğeri olur. ancak yaşadığı acılar onu gerçekten soyutlayıp küsebilir bir şeylere. bu da kişinin kendi sorunudur.
