şu arabalar, insanlar, apartmanlar, iş güç, para, yemeğini yediğimiz lokanta, suyunu içtiğimiz bayii, bir solukta adımladığımız sokaklar her şey ama her şey kendi başına ne tam olarak insan yakın ne de uzak. ama bildiğim bir gerçek var insan yalnızdır arkadaşım. tıpkı ölürken yalnız olduğu gibi. kendi dünyasında, kendi iç dünyasında duvarlarını parçalamaya çalışan bir varlıktır. ne ömrü yeter ne de aklı yeter o duvarları yıkmaya. yalnız gelir, yalnız gider.
tarih boyunca herkesin ortak çıkarımıdır.
zira facebook'ta yakın bir arkadaşımın iletisi vardı ve aynen şöyleydi:
- ' yalnızlık Allah'a mahsusmuş... lan yoksa ? '
