Kendini fazla önemseyip havalara girdiği,
egosunun, hırslarının, hatta götünün tavana çıktığı anda;
Birinin gelip tavandaki götüne röveşata çektiği andır..
bazı insanların sizle alakalı olmayan sıra gelse de ben lafımı söylesem olayıdır. böyle oldugu anlasıldıgında direk uzaklasılması da lazım ama bu anlarda insan kendini degersiz hisseder ne olursa olsun.
ne kadar kaliteli/değerli bir insan olursanız olun gece kulübünden içeri sırf o gece yanınızda kız yok diye alınmadığınız an vardır ya işte o zaman acayip değersiz olduğunuzu hissedersiniz.
hemen toparlanması gereken andır. kalksın duşa girsin saçını başını makyajını yapsın kuaföre falan gitsin giyinsin dışarı çıksın ve beğenilsin. çünkü buna en çok ihtiyacı olduğu anda kendisi.
insanın en farkında anlarından biridir. insan zaten değersizdir. Yok yani senle alakası yok işçilik ucuz hocam. Hele türkiyede bu işçilik çok daha yerlerde.
bir duyguyu çok abartırsın belki sıradan bir duygudur da sen abartmayı istemişsindir büyütmüşsündür içinde sonra onu paylaşırsın ki doğru olan paylaşmamandır; karşındaki insan bu kadar büyük laflara bu kadar içtenliğe susar da kalır ya
ya da öyle tesirsiz cümleler kurar da dersin ya keşke sussaydın diye haah işte o anlar da bunlardan bir tanesidir.
Üniversiteden mezun olup hala işsiz dolaştığı andır.
değersiz, bitkin ve çaresizdir.
hayattan yediği gollere hergün bir yenisi daha eklenmektedir.
markette reyon elemanlığına kadar her işi yaptım artık kendi işimi yapmak istiyorum be zalım dünya.
Mezarlıktan geçtiğin andır. orada bulunan yüzlerce mezarı görünce en fazla 60-70 yıl sonra kendinin de onların arasına katılacağını düşününce bu dünyada ne kadar değersiz olduğunu anlıyorsun.
