'en' kavramının kullanıldığı üzere tahminimce, alışık örnekle anlatmak gerekirse; bir bankada sıra beklerken gelen soyguncuların silahı üzerinize tuttuğu an olarak da yorumlanabilen çöküntü.
değer verdiği insanların kendilerini takmaması durumunda oluşabilir. mesela sen ona çok değer veriyorsundur onla artık konuşmadığından üzülecek ağlayacaksındır fakat onun birçok arkadaşı vardır ve sen olmasanda o hayatına normal devam edebilir. işte bunu fark ettiğinizde değersiz olduğunuzu anlıyorsunuz.
dünyada ne kadar çok insan olduğunu düşündüğü andır. düşünebildiğimizden daha fazla sayıda insan var ve her birimiz ne kadar özel olursak olalım sayamadığımız kadar fazla insanların varlığımızdan bile haberdar olmadığını biliyoruz. çölde kum tanesi hesabı. bir de ağladığını kimse bilmediğinde değersiz hisseder insan.
beceriksiz olduğunuzu farkettiğiniz an yaşanılan durumdur, mastürbasyon sonrası atılmayı bekleyen peçete kadar değerim yok ulan demek uygun olur sonrasında.
not: kızın peçete kullanmadığını düşünüyorum ama varsayalım.
