insanın bizzat kendi doğasını tanıdıkça ulaştığı kaçınılmaz sonuç. arkadaşlıklar, ilişkiler, dostluklar... insanların büyük kısmı bunlardaki davranışlarının büyük kısmını tamamen kendi egosunu tatmin etmek üzere yapıyor. öyle bir düzen var ki ''seni seviyorum'' cümlesi bile çoğu zaman karşıdan ''bende seni seviyorum'' cümlesini duyup tatmin olmak için söylenebiliyor..
ya da o gün değişik bir şeyler yaşamış olup bunu paylaşmak isteyen insan karşısındakine ''bugünün nasıldı'' diye sorarak aslında onun da ''senin nasıl geçti'' diye sormasının planını kuruyor olabilir. birine bir elma verdiğiniz zaman ertesi gün veya sonraları onun size yapacağı bir iyilik minnettarlık olarak niteleniyor halbuki bu bir intikam dan başka bir şey değil yani kişinin egosuna bağlı bunlar tabi ama bildiğim tek şey bunları öğrendikçe hem kendimden hem toplumdan uzaklaşıyorum. nasıl bir dünya bu..
