-ya bende oynayayım biraz ya küçükken çok oynardım hadi at.
-sen kızsın ama.
-evet ama oynardım iyi oynardım küçükken ben.
-kızlar top oynamaz.
-ne demek o at göstereyim ablacım çok iyi oynarım ben.
-olmaz ya git.
-ne farkım var sizin benden at oynıcam ya.
-senin memelerin var topun peşnden koşamazsın.
-aaa ne biçim konuşuyosun sen ablanla bakayım.
-ya deli midir nedir bi git.
diyologu kapının önünde yaşanınca anlaşılacak durumdur acıdır.
kız arkadaşıyla masumane güreş tutarken, anlaşılmaz hafiflikte rahatlama hissi ve mıncıklama dürtüsünün azgınlaşması. akabinde çığlıklar eşliğinde debelenme ve sonrasında yakılan sigara.
birilerinin başarınızı kıskanıp artık ayağınızı tökezletmek için türlü entrikalar çevirmeye başladığını ve bunların bir çoğunun arkadaşınız! olduğunu anladığınız andır.
etrafında kendisinden baska kimsenin olmadıgını farkettigi yine de ayakta kaldıgı andır.
elde ettigi farkındalıgın ardından attıgı ilk adım, cocukluguna veda ettigi anın adıdır.
biliyorum birçoğu için saçma olabilir ama samimi olmak gerekirse bende böyle bir durum sözkonusu. bir zamanlar çocuk yaşlarındaymışım ki demek ki farklı sanal mekanlarda benden daha geç doğum tarihleri pek takılmazdı gözüme. ta ki geçen ayyash91 nikli bir velet "oynasana lan yarraam" diyene kadar..
hayatınızda sizden bile önce geldiğine inandığınız ve nitekim sizin için gerçekten öyle olan birini salağın tekiyle sarmaş dolaş gördüğünüzde gözünüzden bir damla yaş bile akmıyorsa..kalbiniz perçinlenmiştir,büyümüşsünüzdür. *
sizin en büyük derdiniz oynadığınız oyunun yarıda kalması değilse , sizi en mutlu eden olay çizgi film izlediğiniz an değilse ve sizin dününüz sorulduğunda dilinizde çizgi film izledim ve oyun oynadım cevabını vermiyorsanız siz büyümüşsünüz demektir.
kıç kadar yurt odasında 5 kişi aynı anda acıkıp, cebinizden 1 milyon falan çıkarırsınız. yani ekmek alıcak para ancak sağlanmıştır. ''lan hayat hakkaten böle bişimiş'' diye içinizden geçirirsiniz ve bizim evdekiler ''büyüyünce görürsün'' demişlerdi sanırım haklı çıktılar diye düşünürsünüz.
kaybolan yıllar şarkısını dinlerken garip bir hüzün kaplıyorsa ruhunu, okula giden çocukları tebessümle izliyorsan, omuzlarındaki yük okul çantasının değil de hayatın getirdiği sorumluluklarsa, alacağın maaş üzerinde gelir- gider hesapları yapıyorsan, kaybetmekten eskisinden çok korkuyorsan, çocukluk arkadaşlarını görünce şenleniyorsan, eskiden sık bahsediyorsan ve arkadaşların evleniyor hatta çocuk sahibi oluyorlarsa ve sen tüm bu olan bitenlerin farkındaysan, büyüdüğünü o an anlamışsındır.
kendisinden birkaç yaş küçük kardeşine "hayır sen haksızsın annem ve babam doğru düşünüyor" denilen ve ardından bu kelimelerin kendi ağzından çıktığına inanılamayan anda çakılan olgudur.
acıdır ama gerçektir.
herkes birgün annesi ve babası gibi olacak*
