aşkın orjinal halini hatırlatan ve insanın ruhuna dokunan muhteşem film.senarist, aşk bedeni değil tamamen ruhanidir.uyan ey insanoğlu ve sahip çık sevdiğine,aşkına! diye bağırmaktadır avaz avaz. filmin tüm oyuncularını, senaristini ve yönetmenini gönülden tebrik ediyor ve ayakta alkışlıyorum.
üzülüyorum sadece. güzel adam-güzel kadın aşkının gölgesinde kalacağı için.
hep aşk tesadüfleri sever ile kıyaslanıyor, bu büyük haksızlık mesela.
biz kadınlar mehmet günsür gibi bir ilahı kesmek için gittik en çok o filme. öyle bir adamla tesadüfen karşılaşabilmek hayaliyle. sonra gittik ve en çok altan erkekli'nin güzelliğine ağladık. ondan etkilendik. yanımızda da sevgililerimizi, yakın erkek arkadaşlarımızı sürükledik.
oysa incir reçeli'ne salt fragmanı için gittim ben.
"sana dokunmak tüm kelimeleri yakmak gibi" için.
son zamanlarda aklımdan geçip dilimden dökülemeyen en yakıcı aşk tanımı bu olduğu için.
uçurumun kenarında bir kadının bir adım gerisinde tutmak suretiyle sevmeye çalıştığı bir adamın öyküsü.
hiç büyük sözler vermeden, büyük sözler söyleyen bir aşk.
insanın yargılama, yaftalama tutkusunun yüze vurulduğu anlar.
hani çok ağlamalı filmler olur da, ışıklar yanınca durur gülümsersin, salondan çıkar derin bir nefes çeker kendine gelirsin geçer gider.
bunda koltuktan kalkasın gelmeyebilir.
nefesi sonuna dek içine çekemeyebilirsin.
olamaz mı? olabilir. başka filmdi gerçi o, bi saniye.
ha, bir de şöyle bir not vardı, " çok tanıdık geldi yüzün, gönlüme hoş geldin sevdiğim, kusura bakma ortalık biraz dağınık". bir yerlerde gördüm, işte efendim dillere pelesenk olacakmış da, ergen kızlar bokunu çıkaracakmış da.
çıkarsınlar anasını satayım, ada olup alper bulmaya çalışacaklarına, tanıdık yüzlere kansınlar, "asqum" diyeceklerine, sevdiğim desinler birilerine, sakıncası yok, yapmayın bu kadarını da.
koskoca ankara'da sadece iki salonda oynayan bir filme de lütfen bunu yapmayın.
demem o ki, herkes içini sızlatacak en az bir replik, bir kare, ufacık bir ses bulabilir filmde.
yaşayanlarımızdan bahsediyorum elbette.
hayatında en az bir kez "günaydın sol yanım" diyebilmişler, birleşin ve bu filmi izleyin.
uzun zamandır izlediğim en etkileyici Türk filmi. aşk filmi deyip geçmemek umursamak lazım. çünkü içinde herkesin kendisinden bir şey bulacağı o kadar çok duygu var ki. insanın karmaşasını, kafa karışıklığını, acısını, mutluluğunu öyle güzel anlatıyor ki sahne sahne... sonra bu filmde öyle cıvık cıvık bir romantizm yok, yapmacık aşk yok, biz aşığız modunda dolanan insanlar yok. çünkü öyle gerçek ki aşkları, buna gerek duymuyorlar bile.
eksikleri var mı? tabi ki var... bazı yerler hızlıca ve es geçilmiş gibi evet ama bırakın o kadar da olsun. aşk tesadüfleri severin cıvık ve yapmacık aşk modundansa incir reçelini her türlü tercih ederim.
piyasaya oynayan aşk tesadüfleri sever tabi ki bu filmi ezip geçecektir, güzel kız yakışıklı oğlan aşkı ne de olsa. ama keşke bir süpriz olsa da öyle olmasa.
''ölümü cebince taşırken ölümsüz olmak istedi'' bu cümlesiyle beni benden almış, aşkı en saf duygularla beklentisiz olarak ifade edebilen ve uçurumun kenarındaki bir kadının ne kadarda hayat dolu olabileceğini anlatan filmdi. ibretlikti,izlenesiydi ve bu yüzden şiddetle tavsiye ediyorum izlenmeli...
piştiği mutfaktalarda hemen hissedilen incir reçelinin yapımı biraz emek ister. başlıbaşına tatlı olarak yenilebildiginden mutfakların kuytu köşelerinde saklanan reçeller arasında güzide bir yeri vardır
izleyip izlememek arasında kaldığım ancak filmin sonunda bogazımdaki adem elmasını adem greyfurtu gibi hissettiren çok dokunan bir film.
bugune kadar hiv+ olan insanların hayatlarının ne kadar zorlu ve güç olduğunu gösteren
hikayesinde ise tamamen olayı farklı bir sosyal pencereden değerlendiren ve insanların yargılarını yıkan bir forma sokan mükemmel bir eser.
"Benim bu derdim
Ne yağan yağmurda
Ne yalancı sonbaharda
Ne bomboş sokaklarda
Kırılmış her yanım
Kaybolur zaman saçlarında
Gözlerim sokaklarda
Sebebi isyan aşkım
içim yanar, içim kanar da
isyan!
Geriye bir avuç yalan
Beni bu derde sen attın da, gittin ya kafam hep duman.
sadece aşk filmi değildir bu film. aşkı sadece yatağa girip sevişmek zanneden insanların yaşadığı bir toplumda dokunmanın kıymetini, yanyana durmanın güzelliğini hissettirmiş bu film. imkansızlıkmış sevmek bazen, bazen dokunamamakmış. güzel kadın, yakışıklı erkek, süper şık mekanlar, zengin insanlar olmasa da sıcacık bir filmdi. sevdim ben bunu.
beni müziğiyle kalbimden vurab, geç keşfettiğim bir film oldu. bir iki sinemada kalmış sadece, benimle gelecek birini bulamasam da gitmeye çalışacağım sinemada izlemeyi çok istiyorum bu filmi. olmadı dvd si çıktığında alır evimde izlerim. aslında izlerken yalnız olmam daha iyi olacak sanırım, bazı filmleri tam tadında izlemek için yalnız olmak iyi oluyor ya hani...
yine filmin havasından zor kurtulup pasiflora içmek zorunda kalıcam ama olsun.
aylar önce bu filme çok benzeyen bir senaryo yazmıştım bu film çıktıktan sonra uğradığım hayal kırıklığını anlatamam. tam "parayı buldum ahanda bu filmi çekersem daha da çalışmam" derken çekti adamlar. yıkıldım.
bir aytaç ağırlar filmi. güzeldi ama inanılmaz değildi. başka ellerde çok daha iyi uyarlanabilirdi belki sinemaya.
filmin başlarında kızın gevşek, lakayt hareketlerinin bende uyandırdığı şiddet arzusunu, ağzının ortasına iki tane yapıştırma isteğini falan saymazsak yüzümde tebessümle izledim filmin kalanını.
ayrıca son zamanlarda hıçkıra hıçkıra ağlayan erkekler moda oldu.
aynısından bir tane sipariş ediyorum.
benim bu derdim ; ne yağan yağmurda , ne yalancı sonbaharda , ne bomboş sokaklarda kırılmış her yanım. kaybolur zaman saçlarında , gözlerim sokaklarda , sebebi isyann aşkım içim yanar, içim kanar da isyannn ! geriye bir avuç yalan beni bu derde sen attın da , gittin ya kafam hep duman...
izlenmesi gereken bi film oldğu kesin en azından hiç bi şekilde zaman kaybı olarak gösterilmez. şarkıalrı çok güzeldir. duman gibi. sabahları radyoda çalan şarkı vrdı birde filmde, onu bi bulamadık gitti.
Ah sebebi çook bi sebebi yok
acımadı bana
yandım alevinle gel
beni teninde söndür be yar
bazı filmler buram buram reklam kokmaz. gidin gidin esas oğlan çok yakışıklı hatun da taş gibi denmez.. gidersin film işte bu lan dersin, ıssız adamdan sonra ilk kez bi filmde ağlarsın ha ağlamazsan ağlamazsın o senin bileceğin iş ama bu filme bok atmak için kayışların biraz kopuk olması lazım.. sıcak bi hikaye. aynı rakı balık kadar samimi..
