bana göre filmin çıkış noktası, rüyada olup olmadıklarının kontrolünü yaptıkları kişisel eşyalar olan totemlerdir. yani yönetmenin bu fikirle yola çıkmış olması büyük olasılık. aksi takdirde kurgu biraz askıda kalırdı. filmin 10 yılda çekilmiş olabilitesi bana göre abartılmış bir reklam kampanyası. yinede, yeni yeni film izleyen biri olarak izlediğim en iyi 3 film arasında inception. hangisinin 1nci olduğu hakkında bir fikrim yok. zaten diğer 2 film arasında yönetmeni yine aynı olan christopher nolan filmi memento 'dur.
ayrıca filmde call of duty çakması gibi gözüken karlı bölümlerin ve çatışma sahnelerinin kesinlikle gereği yoktu. en azından abartılmamalıyıdı -ki zaten çatışma sahneleri vasatın altında. bunun yerine biraz daha kurguyla oynansaydı, görüp görülebilecek en güzel film olabilirdi.
inception, christopher nolanı tanımama ve diğer filmlerini de izlememe sebebiyet vermiş filmdir.
--spoiler--
are you here to kill me? i know what this is. i've seen one before many, many years ago. it belonged to a man i met in a half-remembered dream. a man possessed of some radical notions.
--spoiler--
izlenilesi filmdir.
--spoiler--
filmin sonunda bir yanım bak biraz duruyor gibi oluyor diyor, bir yanım da bıraksan beş yıl daha döner ne durması amk diyor.
--spoiler--
2 kez izleyip öyle anladığım daha doğrusu gene anlamadığım filmdir kendisi. Sadece mantığını biraz kavramış bulundum.
insanların rüya, rüyayı kontrol, bilinçaltı olaylarına çok büyük ilgileri olduğunu fark etmiş olacaklar ki böyle bir film yapmışlar.
Beğendim mi? evet! Ama anlamadım işte...
Böyle filmler oldukça ben; kendimi geri zekalı gibi hissetmeye devam edeceğim.
filmin sonundaki durmayan topaç sayesinde mal'ın yani asıl fikir sahibi cobb'un haklı olduğunu anladığımız, rüya içinde yaşanan bir ömür ve tabi ki tüm film.
filmdeki en sevimli kişi kesinlikle fisher, en komik de yusuf.
şu da çok damar:
--spoiler--
fikir virüs gibidir. en küçük bir fikir tohumu ekilip büyüyebilir. seni var etmek için de yok etmek için de gelişebilir.
--spoiler--
en merak edilen gizem şu mal'ın derinlerde çocukluğundan kalma gizlediği, unutmayı seçtiği şeyin, bilinçaltına attığı şeyin ne olduğu.
merak edilesi bilimsel soru da şu 20 kat olayını nereden buldukları uydurma mı yoksa bir nörolojik, rüya bilimsel bir dayanağı var mı?
bol aksiyonlu ilginç senaryolu güzel film olmuş. (ama yıllar önceki waking life bence daha derindi.)aralarda çalınan chanson da sanki mal'ı canlandıran aktrisin oscar kazandığı edith piaf rolüne bir gönderme olmuş, pek hoş olmuş.
5-6 kere izlemeden sonra inanılmaz bir mantık hatası bulduğumu düşündüğüm film. devamı spoilerdir:
--spoiler--
-spoiler--
şimdi topaç mal ın totemi burda sorun yok. cobb arafta mal ın evine giriyor kasadaki topacı çeviriyor. yani rüyada olduklarının fikrini ekiyor. sonra bunlar tren ile intihar edip gerçeğe uyanıyor. peki mal uyandığı zaman totemini neden kontrol etmiyor? neden cobb u gerçek dünyada olmalarına rağmen hala rüyada olduğuna ikna etmeye çalışıyor?
--spoiler--
--spoiler--
hangimiz hayalinde kurguladığı dünyayı yaşamak istemez ki. filmin özü buna dayanıyor olsa da filmde geçen konuşmaları, verilen mesajları özümsemek için mutlaka tekrar izlenmelidir.
az önce bitti. ne kadar geç kalmışım izlemekte... nasıl güzel bir filmdir bu ya, kurguya hayran olmamak elde değil. ama filmin sonu kocaman bir soru işareti olarak kaldı. geri dönemediler arafa düştüler fakat döndüklerini mi sanıyorlar?
naptın bana inception? saf gibiyim.
üniversite yılları boyunca aynı oda, eldeki para, akbil,dert keder ne varsa paylaşılmış dost ile talihsiz bir biçimde yollar ayrıldıktan sonra, tüm yaz boyunca her gece rüyanda eski dostu görmek ve her gece ona'dün gece ve ondan önceki gecelerde seni rüyamda gördüm' demek *, kafayı sıyırmak üzereyken gururun köküne kibrit suyu döküp aramak, bu sefer gerçekten 'bir aydır istisnasız her gece seni rüyamda gördüm' demek, ardından inception filmi ile karşılaşmak, dumur olmak, acaba demek *. ürpertici olmuş, gerçekten aynı duyguları bana yaşatabilmiş ilginç film.
okuduğum bir teoriye göre; cobb' un rüya gördüğü sahnelerde parmağında yüzük varken, real olan sahnelerde parmağında yüzük bulunmamaktadır. filmin sonunda dikkati toteme yoğunlaştırarak, izleyeni merak içinde bırakmışlardır. halbuki cobb' un parmağına bakılarak filmin sonu çözülebilir. ben de sizi bu paradokstan kurtarır, sonra giderim.
