Akıl: felsefede kavram oluşturma ve bunlara göre hükmetme kapasitesidir.
inanç: bir düşünceye gönülden bağlı bulunmak demektir.
Kaynak: vikipedia.
Bu tanımlar ışığında, bir şeye inanma o şeyle ilgili aklı devre dışı bırakır. Ancak bu, insan gibi karmakarışık bir fikir dünyasının seyyahı olan, sonsuz dengeler arasında gidip-gelen bir varlık için her zaman geçerli olmayan bir durumdur.
Söz konusu dini inanç olduğunda bu konuda çoğu zaman akıl devre dışıdır, ancak bu inancı kabul etmek de akılla ortaya çıkan bir fikirdir. Dini inanca sahip olan insan tanrının varlığını aklıyla kabul ederken, bu inancın alt ögelerini büyük oranda direkt olarak doğru varsayar. Ama bu demek değildir ki hayatını her anında aklını bir kenara koyarak yaşayacaktır... ayrıca din ile insan aciz olan aklını sonsuz bir akla teslim ettiğini varsaymaktadır. Aynen bir lider çevresinde toplanan bütün insanlar gibi...
Küçük ateist kelime oyunlarından ve bebeler için parlak laflardan biridir. ama aklını gerçekten kullananlar için fikrini sarsmaya yetmeyen cılız bir çabadır.
