merhabalar, muhterem immanuel. Ben marcus, marcus amoralistis ponchirikos.
Zatınızı uzun süredir gerek eleştiri gerekse hakaretlerle taciz etmekteyim, sizden hoşlanmadığım aşikar. Fakat bu hoşlanmayış, yani duygusal durum size karşı rasyonel yaklaşmamı da etkiledi. Kitaplarınız ve düşüncelerinizde yalnızca - bana ve fundamental ontolojiye göre- menfi olan noktaları görüp, öne çıkarıp konuştum. Şahsınıza kerih, ezik ve yetersiz gibi hakaretlerle geldim.
Ne var ki bu gece - şu gökyüzünde ağlayarak duran aya ve sizin o aşık olduğunuz yıldızlı gökyüzüne yemin olsun- sigaramın 4 veya 5. Dumanında kendime bu olumsuz halden mütevellit kızdım. Zira siz hâlâ gözümde descartes'ın ontolojik pozisyonunu devralmış, varlık sorusunu metafizik temellendirmesi için kullanmış, varlığı gerçek bir yüklem saymayarak büyük bir ihmalkarlık etmiş ve metafizik kurgulamalarla temellenmiş yapıların filozofu olsanız da bunlardan başka, bunlar dışında ayrıca bir yeriniz daha vardı. Bağışlayın, buna baktım ama görmedim, görmek istemedim.
Siz o, müfredat haline gelmiş indirgemeyi -varlık sorusunu varolana indirgemeyi- görmezden gelmeyip, o "düşünmesi anlamsız ve aslında düşünülemez, içi boş kavram" denilen ve kenara itilen "varlık" üzerine düşünmeye -eski yunandan sonra- cesaret etmiş ilk kişi olabilirsiniz. Bağışlayın, bunu yapan "kant" diyemedim.
Saf aklın eleştirisi'nin üçüncü kısmının o ön-yargıya boğan başlığından ötürü metne ilk göz atışımda ve metinden gözlerimi çektiğim anda zihnim "yine tanrı üzerinden..." ile başlayan cümleler ile doluydu. Fakat bu başlığın yalnızca etrafında düşüncelerin döndüğü tema olduğunu ve muhteva olarak çok daha fazla şeye sahip bir yazıya ait olduğunu ancak şimdi düşünebiliyorum. Bağışlayın, ancak şimdi düşünebiliyorum.
Bununla bitmedi, sevgili immanuel. Siz, varlığı gerçek bir yüklem olarak kabul etmeseniz de felsefenizde ona "konum" olarak yer vererek çok ulvi bir adımla şereflendiniz. Üstelik konumu basitçe, tek yönlü bir "bulunma" olarak da değil, "koyma" ve "konma" yönünden ikili ele alarak belki de Husserl'in fenomenolojisinin dahi yolunu açtınız. Bağışlayın, Bu yolu henüz keşfettim.
Ve bay kant, hâlâ hakkınızda söylediğim analiz kaynaklı aleyhte şeylerin arkasındayım fakat zaten bu mektubun da ifade ettiği gibi size yarı kör baktım. Bağışlayın, ancak iki gözle bakmaya başladım.
Son olarak, artık rüyama girmeyi bırakın ve bununla tatmin olun.
