collezyum'larda yapılan insanlık dışı "suçlu cezalandırma ritüellerine" tepki olarak, kendisini arenadaki; vahşi hayvan ve gladyatörler önüne atan aristokratın, bu eyleme giriştiği döneme; milattan 30-40 sene öncesine gidebilmek.
çinlilere seddi diktiren nesilde olmak isterdim, veya mete hanın zamanında yaşamak isterdim askeri olabilmek için. kurtuluş savaşında hasan tahsinin ilk kurşunu attığı zamana şahit olmak isterdim, tabi belimde de altıpatlar. 1453ün 29 mayısında olmak isterdim, fethedildiğini göremeden karadan yürütülen gemilerin altında kalsam da farketmezdi. ms. 610 yıllarında arabistan topraklarında, ama yine bir türk olarak... 1071 de "son defa" ırkımın anadoluya girdiği savaşın yaşandığı zamanda mekanda olmayı isterdim. kahraman atalarımın elini öpebileceğim her zamanda olmak isterdim fark etmeksizin. biter mi bu örnekler?
savaş, kahramanlık, destan... bir defa gidip, daha geri dönmemek olurdu benim hayatım.
türkler, eskiden evde ölme ihtimalleri akıllarına geldikçe benizleri solarmış. şehit olmak için adeta yarışırlarmış.
hatta mümkünse ufak bi de memuriyetim olsun cağaloğlu tarafında beşiktaş filan da olur. şehremini de oturayım, dolmuşla işe gidip geleyim. iş çıkışları meyhanelere takılayım. bir iki sene takılıp gelsem yeter.
12 ağustos 2005 olabilirdi mesela. ya da dur dur vazgeçtim. gitmişken adam gibi 1960'lara ya da 1970'lere gidelim. her şeyin bir anlamının olduğu dönemlere.
ilkokul 1. ön odada ders yapıyorum. aylardan nisandı sanırım. önümde " ömer ılık süt iç " yazılı bir fiş. altımda eşofman, üstümde ise bi t-shirt. annem var odada. ıspanakları temizliyor. ayağa kalkıyorum, kapıya doğru ilerliyorum ve karşıdaki yarım sarı duvarı görüyorum. güneşin ışığını hafiften kesmiş bir gölge yapmış üçgen biçiminde. kapıya doğru dış kapıya doğru ilerliyorum, karşıdan izmir'in o an ne kadar net gözüktüğünü görüyorum.
bu ana dönmek isterdim çünkü herşeyin başladığı, masumiyetin kaybolmaya başladığı an o an bence. o ana dönmek isterdim, şimdiye kadar üzüldüğüm herşeyi değiştirmek, başaramadığım herşeyi başarmak, kaybettiğim sevgilimle o ilişkiye hiç başlamamak isterdim.
