6. sınıfa geçtik mi ne masa örtüsü, ne beslenme, ne kitap kaplıkları, ne de oturmuş öğretmen düzeni kaldı. artık hepimiz her şeyi bir kenara atmış, popülerlik savaşına çoktan girmiştik.
halihazırda öğrencilerimdir. bir hafta birine öbür hafta birine yıkatıyorum ama yıkamamak için her türlü ayağı yapıyor bebeler. benim örtüyü kim yıkamak ister deyince kıyamet kopuyor "örtmenim ben örtmenim beeen" diye. alem bu bebeler.
Bir bok varmış gibi hevesleniyordum o değil temiz olmak inancımız için iyi de ben şimdi bile ambalajın çöpünü yere atmaya kıyamayıp, cebimde unutan evde çöpe atan biriyim ben hiç uç bile kırmadım kırmızı kalem ucunu açmadım üzerinde çöpte yaptım, yediklerim sıra altında kimse görmesin canı çekmesin diye idi zaten yediklerimi her hafta biriyle sırayla paylaşırdım ama hala şu tertemiz sıraları yıkayıp anneme yük olduğum güne lanet ediyorum, bok mu varda getirirdin ki 26 örtüyü!..
