hiçbir zaman yıkamadığım örtüdür yanımda inek bir kız oturuyordu çok iyi hatırlarım hep ona kitlerdim hesabı.
edit:sanırım o eksileyen perdeyi kitediğim inek.
tüm sınıfın örtüsünü yıkayan şahıs, bir sonraki hafta sınıfın perdesini de yıkayacaktır.
bok kadar boyumla nasıl taşıyayım ben onu şerefsiz kadın! veli toplantısında 3-5 kuruş para toplar, deterjan alırdık, siz de yıkardınız. arabanız var lan bir de. getir götür sorunu da olmazdı hani.
götünüze girsin o örtüler... hiçbir boka yaramıyordu zaten.
soğuk sınıf ortamını bir anda sıcak bir atmosfere sokan örtülerdir. o çocuk aklıyla okula öcü gibi bakmamamızı sağlamıştır. ha bir de aklımda hep şu detay vardır: masa örtüsünü yıkamaya götüren arkadaş, pazartesi günü örtüyü getirmeyi unutmuştur ve herkes o mis kokulu örtülerini sererken siz çıplak tahta sırada oturmanın utancını yaşardınız. güzel günlerdi vesselam.
çocuğu -sıra örtüsü yıkatmayı çok mühim bir mevzuymuş gibi- zorlayan aptal öğretmenlerin icadıdır.
gerizekalı bir eğitim mensubunun icat ettiği, insanları zora soktuğu bir icraattir bu.
ulan şerefsiz öğretmen bozuntusu! sen bu örtüyü bana haftasonu zorla verdin, anan! yıkasın pazartesi getir dedin.
iyi de, belki benim annem hasta, belki hafta sonu başka çamaşırı yok kadının, senin öküz kafandaki sorumluluk verme egon yüzünden o kadın buz gibi havada buz gibi suyla o örtüyü yıkıyor!
sen bilmezsin tabi, haftasonu götünü devirip yatarsın, millet evde s.kik mas örtüsünü yıkamakla uğraşsın!
benim neslimdir. O koca poşeti eve çıkarana kadar canımız çıkardı. Okulda son zil çaldıktan sonra güzelce katlanır dolaba konurdu. Her sabah da aynı düzenle serilirdi. Güzeldi valla, şimdi niye yok ki?
aynı zamanda okula her yıl temizlik parası adı altında harç ödeyen nesildir.
o dönemde idareci olup da zorla para toplayan ve şimdi yaşıyor olan bütün milli eğitim mensuplarını eşşekler kovalasın.
kendini okula adamış fedakâr nesildir. hattâ masa örtüleriyle sınırlı kalınmayıp nöbetçiyken bile gönüllü olarak sınıftaki masa, sıra, cam, çerçeve, kapı, kapı kolu, öğretmenin masası vb. artık ne varsa ve allah ne verdiyse iyice temizlenir yerler itinâ ile silinir süpürülür. (bkz: eskiden ne iyi çocuklardık)
