Çocukların birbirlerini sözde küçük düşürerek üstünlük sağlama çabalarıyla ortaya çıkan şabalak esprimsilerdir. Yapıştırılan etiketin gerçek olamayacağını bildiğimiz halde bundan utanır ve hiçbir zaman altta kalmamak için yoğun çaba sarfederdik, birbirimizle laf yarışına girerdik, kimin repertuarı daha genişse o bir nebze üstünlük sağlardı. Böylece o fotosentez yapan çocuk beyninde kişisel tatminini yaşardı. Böyle sürüp giderdi. Çünkü başka derdimiz yoktu o zamanlar. Şimdi elinde kağıt kalem ay sonunu getirmeye çalışan birine bu espirileri yapsanız acaba ne kadar ipinde olur değil mi?
+bu yaptığımın aynısını yap tamam mı?
-tamam...
+bak şimdi tombik tombik tombik hop tombik hop tombik. hadi yap.
-tombik tombik tombik hop tombik hop tombik. oldu mu?
+hayırrrrrr,yapamadınnn hihihi
-nası ya yaptım işte !
+bak şimdi demedin ihihihih
-salak
+dön de arkana bak ...
