normalde hiç uğramadığım ve uğramayı düşünmediğim yerin kuruluş yıldönümü adına bedava kahve verdiğini duyunca arkadaşlarla beraber gidelim dedik. o aralar da ilgilendiğim bir kız var, beraber gidelim dedim tamam dedi. biz de gittik. ben ilk defa gittim. bize kuponlar karşılığında kahvelerimizi verdiler. orada zannımca 8 yıldır yaşayan bir entel kılıklı amca ise kalabalığı görüp "nasıl olsa bedava" dedi, ben sallamadım. yukarı çıktık, kahvelerimizi içtik, 5 kişi gayet de gülüp gırgırımızı yaptık. millet orda lümpen lümpen fularlarıyla "ahhahhahha" diye gülerken biz içimizden geldiği gibi güldük. sonra da çıkıp gittik. bu kadar. *
uzun zamandır yapmak istediğin kahve kitap keyfini yorucu geçen günün sonunda starbucks'ta yapmaya karar verirsin, berkecan da sürekli buraya geliyor bakarsın karşılaşırız heyecanı da vardır serde. üst kata çıkar, masalardan birini itinayla seçer ve pufidik koltuğa kendini atıverirsin. bu ne biçim hizmet, yarım saattir oturuyorum ne masadaki bardakları aldılar, ne sipariş aldılar diye asabiyetin doruklarına çıkarsın. tam o an yakınlardaki masaları temizleyen yeşil önlüklüye tüm müşteri haklılığınla; 'arrkadaşım daha ne kadar bekleyeceğim sipariş verebilmek için!!' diye seslenirsin. 'daha fazla beklememek için aşağıya inip kendiniz almalısınız, self servis' cevabını alırsın. çantası bileğine yapışık, Serpil çakmaklı saç modelli kızlar kikirdemektedir. inersin aşağı tabi ama gözün sadece kapıyı görür. hani gloria jeans bunun kardeşiydi lan?! sonra büyüdük tabii, iş yerinin altına starbucks da açılınca ekstra shotlar havada uçuşuyor artık*
içeri ilk defa adım atıp da ne içeceğiz diye arkadaşına dönüp çaresizce yardım dilendiğin kafedir. zira mochienuorano gibi tuhaf isimli içeceklerin ne içerdiğini bilmeden etrafındakilere bak ben buraya hep geliyorum hıh hep de bundan içerim izlenimi vermek için içeceğin adını bağırarak söylediğin sakızları sevilesi yerdir.
tarık adlı kankamla para harcayacak yer arıyoruz ve starbucks'a gözümüz çarpıyor. ve o güzel tecrübeyi yaşamış oluyoruz, ki şöyledir.
t * : kanka bak şimdi, içeri giriyoruz ve sanki hep geliyormuş gibi yapıoruz, okey baba?
me * : tamam kanka, merak etme sen. **
t : * ımmmm, acaba ne alsak be kanka?
m : bilmiyorum ki kanka, en son aldığımızdan alalım. **
birbirimize bakmaya devam ederken, tarık dayanamaz ve
t : abi biz ilk defa geliyoruz, en güzel neyse ondan versene. *
m : *
ve sonra sıcacık kahvemizi içer, çıkarız. yaşanması gereken bir tecrübedir. *
gitmedim ve gitmeyi düşünmediğim yer, sebebine gelince gereksiz geliyor bana ya ne biliyim lüks restoranda mı kendimi gösterir hava atarım starbucksta mı?
ne var ne yok diye bilinmediğinden dolayı listeye bakıp önce isimleri içinden okursun baktın evet lan oluyor söyleyebiliyorum dediğin birşeyi istersin...
birde param var benim önemli değil hem ünlü buranın kahvesi güzeldir diye düşünüp en büyüğü olsun diyeni gördüm.
ilk kez gittiğimde premium hot chocolate istemiştim, aldığımda ise içme yeri çok ilginç gelmişti ve milletin nasıl içtiğine bakıyordum. tabi o sırada bardaktakinin ''hot chocolate'' olduğunu unutmuştum ve fondip yaptım. sonuç ise felaket 1hafta boyunca dilim yanmıştı.
taksimdeydi kuzenimle birlikte gitmiştik. abi ben bi tuvalete gidicem demiştim. dur şifre alalım dedi.içimden oha diyerek, o an anladım nasıl bi mekan olduğunu. arkadaşlarımdan duyduğum abartılı şeylerle içeceğim şeyin hayatımı değiştireceğini falan sanmıştım ama olmadı.başka markalar umarım hayatımı değiştirir.
vayt çaklıt moka içtiğim ilk yerdir.
ilk vayt çaklıt moka içtiğim yerdir.
ilk içtiğim yerdir; vayt çaklıt mokayı.
içtiğim ilk vayt çaklıt mokayı yerdir.
vayt içtiğim ilk çaklıt yerdir moka.
entel yerler bu hale getiriyor azizim. parayı nereye harcasam, adını söyleyemekte zorlanıp kendimi kasacağım yere gitsem diye g*t atıyorum.
ilk gidişte içeri girdikten sonra bir heycan basar çünkü hayatında hiç duymadığın kahve isimleri vardır. içecek listesinde cafe of the days yazısını okuduktan sonra
-buyrun ne alırdınız.
+ (ııı ııı bir cafe of the days alabilirmiyim),
- (pardon ? ne alırdınız anlamadım),
+ gayet aksanlı bir şekilde ( cafe of the days istiyorum yani ) kendinden emin ancak.
- peki efendim anladım ozmn ben size bir filitre kahve verim.
+ teşekkürler.
yada arkadaşın aldığından almaya kalkışırsın ve söylediği ismi telafüz edemessin
- bende bir tane wayt çaklıt moka javajipli lütfen.
not: halbuki kasmayı gerektiren bir şey yok ( ne tavsiye edersiniz demek en garantidir).
tam kahve almak için harekete geçilirken benim ki karamelli makiyato grande olsun dedi. aptal aptal yüzüne baktım. çünkü anlamamıştım, daha doğrusu bilmiyordum ondan anlamamıştım. altı üstü kahve lan diye düşünmüştüm ama grandeli bir cevap almıştım! neyse anlamadım neli kahve diye soramadım da. akılda kalan karamel, japonca kırması mako ve italyancadan araklanmış grandeyi unutmamak için garsona koşup hocam devrik kelimeleri sen tamamla da yap ondan rezil etme beni diye panik halde bekledim. neyse garson aynen kızın dediğini dedi. "karamelli makiyato grande" heh çok yaşa ondan işte dedim sırıtarak. siz ne içmek istersiniz diye sordu kahve dedim masumca. neli olsun dedi içinden bu kahvenin de ne çok türevi varmış amk! diye iç geçirirken evet bekliyorum beyefendi dedi garson. ya şefin tercihi var mı deyince çok şakacısınız dedi gülerek. lan altı üstü bir kahve rolünü bu kadar büyütme ver işte kahveye benzer bişey dedim ama tabi kibarlaştırarak. bir de adınız neydi bölümü var. demek ki içtenliğimden etkilendi diye düşündüm ilk. halbuki o kahve içilen kartona yazıyormuş. yani siz siz olun değişik bir ülke kültürünün deplasmanına ilk önce tek başınıza gidin ve önce keşfedin, ki sıkıntılı durumlara düşmeyin.
krakerinden bana vermeyen bir erkek arkadaşımın yanımda iki kız arkadaşım da olduğu halde starbucksta yolunmasını sağlayarak ondan intikamımı aldığım, yaşatılmış tecrübedir.
kız arkadaşım böyle yerlere aşina bir tipti, bende anadolu'dan gelmiş starbucks görmemiş adam. arkadaşları vardı yanlarına oturduk muhabbet edip, gülüyorduk. saat 1 falandı, ankara bahçelievler'deki starbucks. neyse elemanlar dışarıda ki masaları topluyordu. elemana seslendim.
- ya bakmayacak mısınız arkadaşım?
ben hariç herkes güldü. adam da güldü. sonra bende güldüm. böyle de bir anı. bilipte gidin.
vay vay vay vay gardaş ki ne vay. ilk starbucks tecrübesi...
sanırsın ki bu starbaks denen yer ingiliz kraliyet ailesinin oturma odası. sanırsın ki eskiden dede korkut hikayelerinden hatırlayacağınız, erkeklerin isimlerini kazandığı er meydanı, cihad alanı... sanırsın ki şeref kürsüsü.
sonradan görme hikayeleri olarak okunması gereken tecrübelerdir.
durun lan kıskandım. ben de anlatayım da adet yerini bulsun bari.
bir gün gittim oturdum starbaksa. işte garson geldi ne içersiniz dedi. ben de en pahalı içkinizi getirin dedim. garip bi şey getirdi. hiç beğenmedim, hesabı istedim. 400 lira bahşiş bıraktım masaya bastım gittim.
