zorluklar karşısında pes etme. illa ki her işin halledilecek bir tarafı vardır. zaten bu eylemi yapmazsan 40-50 yıl sonra kendiliğinden olacak. bırak da kendiliğinden gelişsin her şey. en azından ne ailenin ne kendinin ne de sevdiklerinin adını kirletir, onları üzersin.
şu anki ruh halimden mütevellit derim ki eğer karar verdiyseniz becerin. sonra ağır yaralı kurtarılınca ya da mideniz yıkanınca hayata karşı atacağınız o son hava da güme gidiyor, ki bence bundan sonra intihara karar verme evresinden daha zor bir evre.
bu yüzden becerin ve madem yaşamayı beceremediniz bari ölümünüz şık olsun, mektup filan yazın sizi üzen herkes sizi üzmenin vicdan azabıyla yaşasın, yaşarken gebersin.
not: psikoloğum ve öyle bir evredeyim ki eğer dini inancım olsa bu şık vedayı yapmak için bir saniye beklemem.
muhakkak verilmesi gereken tavsiye. ölümün kıyısındaki adama bile verilecek aklımız var çünkü. bu kadar akılla nasıl buralarda kaldık, marsa falan çıkamadık hayret doğrusu.
adam ölümün kenarına varmış, acaba bu vakte kadar senin vereceğin tavsiyeyi kimsenin vermemiş olması mümkün mü? nedir bu akıl dağıtma hevesi!
etme lan ağzını burnunu kırarım. hayat çekilmez olsa da mücadele etmek güzel. ayrıca sonsuza kadar cehennemde kalmaktan iyidir. inançsız olabilirsin ama ya varsa.
öncelikle etmeyin, vardır size göre halkı sebepleriniz, olsun yaşarsanız bir seyleri hala düzeltebilirsiniz. Ama illa edecekseniz, lütfen bu işi sessiz sedasız, kuytu bir köşede halledin. trafiğin içine etmeyin, kalabalığı başınıza toplamayın.
Hemen her insanın aklından geçirdiği anlar oluyor. Ama üstünde durmamamak gerekir Yıl 2009 ocak 18 de benim babam intihar demek istemiyorum canına kıydı hemde bi gün intihar edicem deyip dururdu biz çocukken ve bir gün dediğini yaptı. gerçekten geride kalanlaro düşünmek lazım 5 yıl oldu hala sindiyemedim üç kardeşimle beraber. Aklınızdan geçirmeyin akıldan geçen ya dilden yada davranıştan dışarı çıkıyor.
