senin vurdukların adama işlemiyor bilesin. pezevenk çelik kalkan ve zırhla donatılmış sanki. onun için efendi efendi dayağını ye, adam zaten bir süre sonra dövmekten bıkacaktır.
Sene 2010-2011. Bir arkadaşımla birlikteyiz, Bunun mevzu yaptığı çocuklar 10 kişi toplanıp bizi kıstırdı. Atarlar, giderler havada uçuşuyor. Ben de ara yolu bulayım da dayak yemeyelim diye muamele yapıyorum. Kime dönüp 'uzatmaya gerek Yok birader değmez ya' desem 'kes lan' cevabı alıyorum. Amk çocuklarının arasında bir tane aklı Selim yokmuş yani sizin anlayacağınız. Öbürüne dönüp 'şurda aynı ortamda birbirimizin yüzüne bakıyoruz, gerek var mı diyorum' adam bana 'gereğini sikerim' diyor...
Anladım dayak kaçınılmaz. Bizim elemana gardını al deyip; elebaşları olan ibnenin tam burnuna ani bir kafa çıkarttım. Bir tane de yumruk çaktım. Saldırmaya ilk yeltenenin de çenesine bir tane indirdikten sonra 10 kişi dalıp ağzımızı yüzümüzü bir güzel siktiler.
Kıssadan hisse; zaten dayak yiyecektik en azından birinin burnu kırıldı. Hem de '2 kişi 10 kişiye daldılar' diyerekten namımızı yürüttük. Hatta bir süre sonra elemanlar gelip 'delikanlı adammışsın birader' diyerek barışmak istemişlerdi. Yani dayak yiyeceğiniz kaçınılmazsa bari ilk siz vurun.
karşı taraf kalabalık ise aralarından en zayıfını seçip boynundan tek kolunuzla kenetleyin. diğer kolunuzla da yediğiniz kadar o birkişiye vurun. dayak yemenize engel değil ama kavgadan sonra "sen bi de onları gör" demenizi sağlar.
