Ya nasıl aşık olunur ilk görüşte. Tanımadan, bilmeden, konuşmadan... ilk görüşte hoşlanılabilir ama aşk çok zor! Zaten aşk dediğimiz şeyler çoğu zaman yanılsama ve hüsranla sonuçlanmıyor mu? Aşk'ı bulmak zor, ilk görüşte bulmak çok zor! Kaç insandan ilk görüşte nefret ettik de birine ilk görüşte bağlanalım... ona dair bir şeyler bilinmeli başta, yoktur koşulsuz bi' sevgi. Tanımalı kişi hoşlandığını ve aslında yıllarca beklediğini ki fikrini sabitlesin.
ilk görüşte aşka inanmayan adam hiç aşık olmamış adamdır, sadece aşık olduğunu sanmış adamdır. bu ilk aşk görüşte çok serttir ha! çok fena çarpar. hele de aynı ortamda olduğunuz halde tanışma şansınız yoksa kasar kavurur. sen onu izlersin sürekli o da seni izlediğini hissettirirse tanışmak için fırsatlar kollarsın ama bir türlü denk gelmez tanışamazsın, çok talihsizdir bu ilk görüşte aşk. sürekli onu görmek istersin göremezsin. onun olma olasılığının olmadığı yerlerde bile acabalar vardır beyninde, vapurda, istiklalde, saçma sapan bi kafede, her yerde o da burdamı diye düşündürtür. arkadan ona benzeyen insanların yüzünü görebilmek için takla atarsın bi bakarsın ki o değilmiş. bir de duyarsınız ki aaa madridde bir üniversitede yüksek lisansa başlamış. benimde madride gitmek gibi bi şansım var mı diye düşünürsün gitmek için çıkar yol ararsın bulamazsın. yine unutamazsın bu sefer uyumadan önce hayal kurarsın hatta hayal kurmaktan uyuyamazsın sabah uyandığında hala rüyalarında onu görüyorsundur. kardeşinin yüzünde arkadaşının sesinde onu ararsın ama bulamazsın kısacası fena çarpar.
yoktur böyle bi şey.
ilk gördüğünüz kişinin siz de yaptığı hormonal değişikliklerdir. istek, beğeni, aşırı hoşlantıdan başka bişey değildir. tamamen kimyasaldır.
gerçekte ise aşk düşünce ile duygunun yoğrulmasıyla oluşur. beğeniniz zihninize yerleşir. bu durum uzun sürerse aşık olmuşsunuz demektir.
kesinlikle olağandır. hatta canlı görmek dahi gerekmez, kendimden bilirim.
ben fotoğrafına aşık olmuştum, bir resme bakarken ağlıyordum, henüz daha önce konuşmadığım, soyadını bile bilmediğim birinin resmine aşık olmuştum. müptela gibiydim, sabah kalkar resme bakar, akşam uyurken resme bakardım. hiç bir yakınlığım olmayan birine karşı öyle şeyler duyuyordum ki, görmeden dahi bağlamıştı kendine. daha sonra bir gün yolda yürürken birini gördüm, eve dönüyordum, halim yoktu dengesizdim, doğru düzgün etrafi dahi göremezken onu gördüm...
evet resmine aşkla baktığım çocuk karşımdaydı. tek kelime edemedim, dondum kaldım ve ona bakmaya başladım, gözümü kırpmadan. bir an göz göze geldik, bayılacak gibi oldum heralde.. daha sonra gözlerime inanamadım. bilinçaltı işte o olamaz ya ben sadece onu gördüğümü zannettim, benzettim dedim ama o oysaki gerçekten sevdiğimdi.. fotoğrafına bakarken kendimden geçmekle kalmayıp, ilk gördüğüm dakika delilercesine aşık olmuştum..
bir gün benim başıma da gelecek mi diye umut beslediğim duygu. mantıklı düşünürsek inanmıyorum he böyle bir şeye düşününce sadece bana mı saçma geliyor? aşk bu kadar hafif mi ki ilk bakışta duyulan duygulara aşk deniyor. ilk görüşün ne zaman olduğu da önemli tabi. uzun süredir yalnızsanız ve birine ihtiyaç duyuyorsanız çevredeki sağdaki soldaki herkese bir kez olsun bakıyorsunuz hemen hemen herkesden aldığınız reaksiyonu aynı hissediyorsunuz. ilk görüşte aşk yok işte boşa debeleniyoruz tabirleri çok hafife indirgiyoruz yapmayalım bunu. aşkın varlığını kabullenmeyen ben bile aşkın değerine saygı duyuyorsam herkes yapabilmeli dimi.
kesinlikle varlığına inandığım aşktır. biri gelipte "hadi açıkla ilk görüşte tutuluyon mu amk" dese şöyle açıklardım sanırım. ilk görüşte hissettiğiniz şeye tam olarak aşk denemez. ama ilk görüşünüzde, onunla duygusal anlamda bir şeyler paylaşmak istediğiniz farkedersiniz. anında beyninizde ve kalbinizde yer kaplamaya başlar. şu kusuru, bu öküzlüğü diye düşünemezsiniz. her şeyi hoş görünür gözünüze ve bunu birden fazla kişiye karşı yaşayabilirsiniz. yalnız şunu farkettim sözlük;
ilk görüşten sonra bir şey yaşamadıysanız o kişi hakkında gerçekten çok fazla hayal kurabiliyorsunuz. onun her anını hayal edip bundan keyif alabilirsiniz. kişilik özelliklerini bilmeden kendiniz yaratırsınız.
ama biraz vakit geçirdiyseniz, sesini duyduysanız, nasıl konuştuğunu, nasıl koktuğunu, ne giydiğini biliyorsanız yani onu biraz tanıdıysanız hayal kurmanız imkansız. sadece aklınıza gelir, gördüğünüz kadarını hatırlarsınız. ve düşündükçe hatırladıklarınızıda unutursunuz. ama en güzeli onun yanındayken, ne yaptığı hiç önemli değil, her anı sizi heyecanlandırır. sadece yüzüne bakıp onu izlemek istersiniz. sohbet etmek bile formalite icabıdır. bir süre hissettikleriniz, onun hakkındaki şeyleri merak etmeye bile fırsat vermez. hadi evlenelim dese çat diye evet diyesiniz gelir. çok fazla bişey yaşamamışken dahi, ona dokunmak, öpmek, uzun uzun sarılmak istersiniz.
yok ben sarışın severim, şununla olur, bununla olmaz cümleleriniz falan hikaye. karşılıksız olmaması dileğiyle...
