kendimden biliyorum amk. kar yağarken yarim kollu t shirtle gezebilen, usengecliginden kendine yemek yapmayip acliktan olmesi sasirtmayacak olan ben ustune titriyordum, surati azcik asilsa, nefes alışverişi değişse, elimi biraksa, oksurse, hapşırsa hemen bu soru geliyordu arkasindan.
sonrasi husran tabi. zamanla ogreniyor insan verilecek değerin de bi sınırı olduğunu.
