hiç unutmam 1956 yılıydı. bir mecmuada komputer diye bir aygıt görmüştüm. babama karne hediyesi olarak bundan istiyorum dedim. babam oğlum manyak mısın diye beni azarladı ama inat etmiştim bir kere. sonunda ısrarlarıma dayanamadı. amerika'daki dayıma sipariş etti kargoyla. 3 hafta sonra kompüterim gelmişti bir tırın arkasına yüklü olarak. yaklaşık 3 ton ağırlığındaydı ve tüm mahalle seferber olmuştu. neyse odama yerleştirdik. her yeri kaplamıştı. biraz kurcaladım, baktım oyun oynanmıyor, çabucak sıkıldım. bir köşeye de kaldıramadık, zaten mahallelinin beli sikilmişti, tekrar yardım istemek olmazdı. o günden sonra odamda yer olmadığı için salonda yatmak zorunda kaldım. bu da böyle bir anımdır.
