borç batağına saplanmasan da hayattan pek alacağın vereceğin kalmamış gibi hissetmek olabilir. mesela sabah uyandığında ilk düşündüğün bu sabah da mı uyandım şu bok gibi dünyayadır. öğlene doğru uyanmasam ne olurdu diye düşünürsün. akşam olur, acaba şans yarın beni bulur mu dersin şeklinde her günü geçirmek olabilir. her gece bir son umudu olacak şekilde kaparsın gözünü
ve o mutsuzlukla mücadele ederken, bir an için kafa dank edip düşünerek aslında mutsuzluğunuzun ne kendinize, ne de bir başkasının kendinize yarar sağlamayacağını anlamakla sonuçlanan durum. ne kadar mutsuz olursak olalım, sizin asıl mutsuzluk nedeninizi bile bilmeden, sırf yüzünüz gülsün diye elinden geleni yapanlara karşı ufak bir tebessümü göstermek gerekiyor sanırım. her şeye inat gülümseyeceğiz inadına.
