yas 15 felan. deprem mevzuları yeni vuku bulmus. zaten o aralar her gece uykuda dizlerim titriyor ve deprem oluyor diye uyanıyorum. kalpte carpıntı had safhada. iyiden iyi tozutma donemleri.
gecenin bir yarısı annemlerin odasının kapısını zorluyorum ve kapıyı acıyorum. yarı uykulu bir sekilde " baba bağlantıyı kim kesti? " diye soruyorum. babamın ısrarla ne baglantısı oglum diyerek durumu cakamayısı da hala aklımda. 5 dakika babamları baglantı mevzusu ile esir alıp ardından yatagıma geri donuyorum.
vilayetler ekek öğrenci yurdu/çapa. mekan 101 numaralı oda. saat gece 4 civarı.
oda arkadaşım çamaşırlarını yıkamış kurutmuş odaya getirmiş. bu sırada da diğer bir oda arkadaşım da yatmak için odada.
andodos kişisi aniden yataktan fırlıyor ve avaz avaz "bi' daha öyle bi'şey yaparsan var ya yirmi sene kovalarım seni" diyor, demek ne kelime haykırıyor ve uykuya devam ediyor. arkadaşlar şok olmuyor, ses çıkarmıyor hatta şaşırmıyor bile. neden? alışıklar da ondan....
-ya anne hani 2 tane salak var ya birbirlerini şakalayan
-ne şakalaması kızım ne diyorsun gecenin bir yarısı hem sen neden oturuyorsun kızım korkutma beni
-ya varya hani iki tane gerizekalı,
-kim kızım onlar?
-ya of anne sen zaten beni ne zaman anladın ki?
bahsi geçen birbirlerini şakalayan salaklar uygur kardeşlerden başkası değildir efendim. yıllar önceydi, şahane pazar denen gubidik kabusun ilk kez yayınlanmaya başladığı dönemdi. o kadar salak bulmuşum ve kızmışım ki rüyama girmişler ve yatakta oturup sövmeye başlamışım.seslere uyanıp gelen annemle de yukarda ki diyolog gerçekleşmiştir. işin ilginci halen sayıklamaktayımdır.
