tüm osmanlı toprağını veya en çok toprak kaybeden padişah diyerek cahilliklerini değil, provoke amaçlı kendisine iftira ediyor şu sözlükte komik olduğunu sanan yazarlar galiba.
çünkü cahillikle bile anlatılamaz bu ifadeler. 25 milyon km kareyi 700 bine düşürmüş zihniuetin temsilcilerinden de bu beklenir.
sizle ne oturulur ne konuşulur. yaşasın şer i hükümler.
ılber ortaylı nın her dediğine helal diyen atatürkçü kesimin ilber hoca büyük adamdı demesine rağmen atatürkçülerin burada abdulhamid i kötülemesi bile olayın ideolojik boyutunu daha iyi anlatıyor.
abdulhamid imparatora bağlı istihbarat teşkilatını kuran ilk kişidir. bu vesilesi ile cia e ilham kaynağı olmuştur...
döneminde ittiat terakki görevden almıştır. ve darbe ile indirilmiştir. o dönemde emir subayı kemal paşadır...
o dönem osmanlı her ne kadar kötü olsa da, birilerinin ve bir şeylerin etkisi ile yok olmuştur. ama geniş bir çerçeveden bakarsak zaten osmanlı yıkılacaktı. günümüze gelmesi imkansızdı. akp li koyunların önce bunu anlaması lazım.
Abdülhamid tahta geçtiğinde Osmanlı zaten yıkılıyordu. Ama resmiyette vardı. Yıkık bir imparatorluğu 33 yıl, geliştirerek, ilerleterek ayakta tutmuş osmanlı imparatorudur. Tahttan indirildikten kısa bir zaman sonra da osmanlı imparatorluğu bitmiştir. ilber ortaylı'ya göre son imparatordur. ilber Ortaylı dahi, "yiğidi öldür ama hakını yeme." desturunu var saymışken, burada bulunan ittihadcılar hala hakaret etmektedirler.
"kontrolsüz güç, güç değildir." sözünü kafada canlandıran lider. her şeyi kontrol etmeye, doğru bilinen yanlışlarla insanları zorlayan bir sistem kurarak insanları canından bezdirmiş ve "diktatör" demenin pekte yanlış olmayacağı liderdir. gerek dönemindeki sanatçılara baskı uygulaması, gerek dış politakaları, gerek döneminde yaşanan toprak kayıpları ile pekte iyi sözlerle anmamıza yetecek bir hedesi bulunmayan lider.
ikinci versiyondur. Birincideki buglar düzeltilmiştir. Şaka maka cidden güzel padişahdır. Ben şahsen bütün abdülhamidleri severim. imtihanları en zor padişahlardı onlar.
Osmanlı Devleti''nin yıkılmasını 33 yıl geciktirmiş siyasi deha büyük bir devlet adamıdır. Alimdir, keramet sahibi bir Velîdir. kendisine addedilen o kadar şeylerden sonra Abdülhamid'in ne büyük bir zât olduğunu anlayan Rıza Tevfik özür ve övgü mahiyetinde Sultana ithafen çok güzel bir şiir yazmıştır ki şahsen okurken hep duygulanırım:
Nerdesin şevketlim, Sultan Hamid Han?
Feryâdım varır mı bârigâhına?
Ölüm uykusundan bir lâhza uyan,
Şu nankör milletin bak günahına.
Târihler ismini andığı zaman,
Sana hak verecek, ey koca Sultan;
Bizdik utanmadan iftara atan,
Asrın en siyâsî Padişâhına.
"Pâdişah hem zâlim, hem deli" dedik,
ihtilâle kıyam etmeli dedik;
Şeytan ne dediyse, biz "beli" dedik;
Çalıştık fitnenin intibahına.
Dîvâne sen değil, meğer bizmişiz,
Bir çürük ipliğe hülyâ dizmişiz.
Sade deli değil, edepsizmişiz.
Tükürdük atalar kıblegâhına.
Sonra cinsi bozuk, ahlâkı fena,
Bir sürü türedi, girdi meydana.
Nerden çıktı bunca veled-i zinâ?
Yuh olsun bunların ham ervâhına!
Bunlar halkı didik didik ettiler,
Katliâma kadar sürüp gittiler.
Saçak öpmeyenler secde ettiler.
Tükürün onların pis külâhına.
Haddi yok, açlıkla derde girenin,
Sehpâ-yı kazâya boyun verenin.
Lanetle anılan cebâbirenin
Bu, rahmet okuttu en küstahına.
Çok kişiye şimdi vatan mezardır,
Herkesin belâdan nasîbi vardır,
Selâmetle eren pek bahtiyardır,
Harab büldânın şen sabahına.
Milliyet dâvâsı fıska büründü,
Ridâ-yı diyanet yerde süründü,
Türkün ruhu zorla âsi göründü,
Hem Peygamberine, hem Allâh'ına.
Lâkin sen sultânım gavs-ı ekbersin
Âhiretten bile himmet eylersin,
Çok çekti şu millet murada ersin
Şefâat kıl şâhım mededhâhına.
Büyük strateji dehası, Osmanlı'nın son büyük padişahıdır. Talat-Enver-Cemal 3'lüsü kendisini sürgüne göndermek yerine ülkeyi ingiltere'deki gibi bir meşruti monarşiye evrilterek kendisi ile koordineli olarak çalışabilselerdi farklı sonuçlar doğabilirdi.
Neticede Abdülhamit'teki strateji dehası, uluslararası denge bilgisi ve siyaset ustalığı ittihatçılar'da yoktu. Lakin ittihatçiler'in kamuoyu desteği de Abdülhamit'te bulunmuyordu...
ikisi bir araya gelse ne olurdu, düşünmek lazım...