büyük bir meydanın ortasına kurulmuş darağacının önünde, bir halk hareketinin lideri vasfıyla idam edilmek üzere bekliyor olsaydım eğer; şunları söylerdim:
siz ey boynu bükük savaşçılar! silkinin ve dimdik durun zulmün karşısında.
yüreğinizdeki hıncı göstermek için, özgürlük şarkısı söyleyin beni uğurlarken sonsuzluğa.
elveda.
kısacık bir şarkıdır tüm söylenilebilecekleri özetleyen:
'hoşçakal zalim dünya
bugün senden ayrılıyorum
hoşçakal
hoşçakal
hoşçakal
hoşçakalın tüm insanlar
bugün sizden ayrılıyorum
ve beni değiştirmek için yapabileceğiniz hiçbir şey yok
hoşçakalın.'
elbette şaadet getirmektir. zaten geberiyorum daha neyin mücadelesini vericam orda. filmmi aq bu söz söyleyecekmişim. onu düşünene kadar sehpaya tekmeyi vururlar zaten. haa cigara isterim ama son bitane.
