öyle güzel yaşarsın ki sen içinde, bir de inanırsın düşlediklerine, korkarsın di mi gerçeklerle yüzleşmeye? aslında bilirsin hiçbir şeyin hayal ettiğin gibi olmayacağını. olmayacaktır da. toz pembe düşlerine gerçekler değdirirse siyahını, yok olacak sanarsın her şey bir anda. halbuki iki kişilik ilişki(n)de tüm replikleri sen yazarsın kafanda, sen konuşturursun iki karakteri, sen hayat verirsin seviyorum dediğin adama. aslında tanımazsın bile onu çok fazla. nasılsa seviyorsundur sen. cesaretin yoktur tanımaya. tanıyıp sevmek zordur çünkü. kabullenişleri getirir ardında. bakma o da işine gelmez senin aslında. adam girdi mi hayatına dağıtacaktır ya, yazık ki bilmezsin dağılacak senin kurguladıkların olur yalnızca. gerçeklerden aman kaç sen, aman de halen kirletmem senle içimdeki seni diye, aman düşlediklerin senin olsun, ne o düşlerindeki adam çok mu seviyor seni?
ha sahi senin için düşlerle gerçekler hep zıt olmalıydı di mi?
genelde platonik aşklarda görülür. zaten kendisi tarafından yaratılmış, büyütülmüş beslenmiş bir aşktır. gerisi önemsizdir. gerçeğine varmak istemez... bu hayali bozmak istemez...
hayal ettiği, içinde büyüttüğü soyut sevgili ile somut sevgilinin arasındaki farkı farketmiş ve içindeki o kutsal sevgiyi bozmak istemeyen ve hayallerine sığınan ergen-romantik bünyenin savı. *
